Восень на Палессi

Казкай дзівоснаю, замілаванаю,
Восень у свой час прыходзіць,
Птушкаю нейкаю зачараванаю
Спеў найпрыгожшы заводзіць.
 
Фарбамі яснымі, светлымі, чыстымі
Лес размалюе, расцвеціць...
Ранкамі звонкімі ды ўрачыстымі
Ўсё наваколле падсвеціць...
 
Лес запаведны з грыбамі духмянымі,
Птушкі пяюць на балотах...
Ды журавіны гараць палымяныя –
Вось хараства несмярота...
 
Робяцца ўсе краявіды прыгожымі,
Нібы суквецце вясёлкі...
Дні надыходзяць так добра, пагодліва,
Змрочныя хвоі ды ёлкі.
 
Гэтая змрочнасць мне так падабаецца,
Досыць тых фарбаў прыгожых,
Хваінка ў лесе закалыхаецца, –
Месц больш няма мне дарожшых...


Рецензии