А. С. Пушкiн Шумiць хмызняк...
Алень вясёлы выбягае,
І палахліва лес густой
З вяршыні вострай азірае.
Глядзіць на светлыя лугі,
Глядзіць на небасхіл знаёмы
І на дняпроўскія яры.
Вянчаны чашчаю хваёвай,
Застылы, стройны ён стаіць
і чулым вухам варушыць...
Ён завагаўся - нечаканы гук
Яго закрануў – баязліва
Ён шыю выцягнуў і раптам
З вяршыні кінуўся…
Пераклад: Мікалай Бойка
28 мая 2021 г.
Иллюстрация: Источник заимствования — ресурсы мировой Сети.
Свидетельство о публикации №221052801696