I вот просыпаемсi у Ганапатi ж

А там дэсь хоронють свінюшк

А я екся какся быз брошкы ліг спаты.
І вота: вуж, божэ, брожу!..
По тым жэ палатам, дэ й лічаць нармайна зь.
А ты, шо, хотів бы й в турму?
То зарэ! А ну но на дуньк!

В іпатьефскым ‘храмы апострофы ш ставлють.
І ты но, дывы, гонды в скунс
От зарэ й назад ціп, ага, но дійАгНыз
Нызюхы поставляць Коту.

Мынэ обувають тут гондычкы в тапкы ш.
І, да, шмат дають халатув.
Мні кажуть, ты разве прам був в7 наставнык.
А ты докажы, шо ны Буц!

І всю ніч валандавсь то в ямы, то к падлам,
Шо но пропуска до хапуг.
І я вдруг о2жывсь змутыты улад гніль:
А я от туда шас зайду!..
Ну, дэ но ратують пЯнчуг.

Когда ты с3мавсі пры сволочы страшный
І а ны у ніздрышча бумсь,
Дывыся, шоб гады ны ззаду ударчык:
Так-так! Ты сектантык? То друг.
І вас уж в газету возьмуть!

Когда на Мадонну натягують хмары,
Я ж ныц а ны псарні ны в путьк.
Так вот схоронылы ворожу навалу.
І, мо, в Ганапаті спочну.

...просторно во граде, дэ бЮть
Спокойных, поважных тылушк


Рецензии