Заўсёды да цябе іду,
Куды б я не пайшла,
Нібы на нейкім паваду –
Сама яго знайшла.
Прычэплена я назаўжды,
Напэўна, гэта лёс.
Падзецца мне няма куды,
Ты шчасце мне прынёс.
У час гарачых тых сустрэч
Iдзе адно цяпло,
Мінаюць год за годам прэч,
Вады шмат уцякло.
Сувымяраем добра крок,
Нібы далі зарок.
Прайшлі нямала мы дарог,
Як нехта нас запрог.
Заўсёды да цябе іду,
Бо мы – адно звяно,
Нягоды, хібы адвяду,
Пакуль мы заадно...
Я да цябе iду...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2021
Свидетельство о публикации №221060200346
Свидетельство о публикации №221060200346
Рецензии