Аладкi
Жаўток у цеста, дадаю бялок.
З унукамi пяку блiны-аладкi,
Сачу з увагай – кот бы не ўвалок.
Прыгожыя, духмяныя, як сонца,
Ад іх у хаце робіцца святлей.
Патэльня ад алею аж смяецца,
Скварчыць, плюецца, нібы цэнтр падзей.
І вось ужо набралася іх горка –
З разынкамі, і з яблыкам, і без.
А за акенцам – дзеці на прыгорку
І куст расце прыгожы, пэўна, бэз.
"Бяры, унучак, ты блiны-аладкі,
Тым дзецям дай пакаштаваць.
Ды мёд вазьмі, наш джэм такi салодкі,
А я далей працягну гатаваць..."
Свидетельство о публикации №221060500545