Отчаяние - Desperatio

Прошли былые увлеченья,
Мечты рассеялся туман.
Увы, не дало провиденье
Душе истерзанной обман.

Мелькали отблески надежды
и солнце озаряло путь,
Но небо закрывают тучи
и молния пронзает грудь.

Слетела вдруг с лица улыбка
И из разверзнутой души
Раздался горький, скорбный крик,
О, гром, его не заглуши!

Из рваной раны кровь струится
И желчь фонтанной бьет струей.
Уже не будет сердце биться
И в море слезном не поможет Ной.

Жить остается только мозг -
сухой, надменный и холодный,
Любовь сильна и ненависть сильна, -
Царь-Разум, ненасытный и свободный...

Отчаянье, пройди же стороной!!!

ПЕРЕВОД на латынь:

Vetera oblectamenta abierunt,
Nebula somniorum dissipata est.
Heu, providentia non permisit
Deceptio animae cruciatae.

Erant scintillae spei
et sol viam illustravit,
Sed caelum nubibus tegitur
et fulmen pectus penetrat.

Subito risus ex facie eius evanuit
Et ab anima hiante
Clamor amarus, lugubris exsonuit,
O tonitru, ne obruas!

Sanguis ex vulnere lacerato fluit
Et bilis velut fons erumpit.
Cor iam non palpabit
Et Noah in mari lacrimarum non auxiliabitur.

Solum cerebrum vivit -
aridus, arrogans et frigidus,
Amor fortis est et odium forte est, -
Rex - Ratio, insatiabilis et liber...

Desperatio, praeteri quaeso!!!


Рецензии