6. 1. Управление как таковое и достаточно общая те

6.1. Кіраванне па суцi і ДОТУ(ДАТК) - дастаткова агульная тэорыя кіравання.

 Людзі пастаянна займаюцца кіраваннем, хоць не заўсёды тое, што яны робяць, ўсьведамляецца імі ў гэтай якасці і называецца гэтым словам, паколькі ўсе віды дзейнасці маюць свае спецыфічныя назвы. Аднак пры гэтым ні адзін з відаў дзейнасці не перастае быць працэсам кіравання. Адпаведна такому погляду, не ўдаючыся ў канкрэтыку ўсіх спецыфічных відаў дзейнасці, паняцце "кіраванне" па яго сутнасці ў самым агульным сэнсе можна вызначыць так: << Кіраванне гэта - выяўленне аб'ектыўных магчымасцяў, мэтапакладання і дасягненне ў практычнай дзейнасці абраных мэтаў.>>
Таксама адзначым, што дадзенае вышэй вызначэнне з'явы "Упраўленне" звязана з вызначэннем з'явы "воля" ў псіхіцы індывіда, якое было дадзена ў раздзеле 4.3: <<Воля як жыццёвае з'ява ўяўляе сабой здольнасць індывіда падпарадкоўваць сябе самога і працяг падзей вакол сябе ажыццяўленню усвядомленай ім мэтазгоднасці.>>
Гэта значыць, за тэрмінамі "кіраванне" і "воля" стаяць блізкія па сваёй сутнасці з'явы, а самі тэрміны — у рускай мове з'яўляюцца аднакарэннымі словамі. Апошняе зразумела, калі ўспомніць аб наяўнасці ў рускай мове так званых "выпадаючых галосных", якія ў адных граматычных формах існуюць, а ў іншых адсутнічаюць: слова "кіраванне" - скарочанае за кошт "выпадзення галоснай  - управJление, пра што многія не здагадваюцца, хоць пра гэта не варта забываць... Акрамя таго, яно паняційна звязана з сэнсам такіх слоў, як »Правь«(адна з катэгорый старажытнаславянскага светаразумення ў сістэме* <<Правь—Ява-Навь>>), «права», «праўда», «кіраванне»; а таксама са словам - "праведнасьць", што мае на ўвазе: толькі праведнасьць можа спарадзіць эфектыўнае і бяспечнае кіраванне развіццём грамадства. «У» ў старажытнаславянскай азбукі — таксама не бессэнсоўна,
паколькі літара-іерогліф " U "(круглахвостая ў старажытным напісанні) пазначала ў Старажытнарускай докiрiллiческой азбуцы космолюдей, дзейнасць якіх носіць агульнакасмічны маштаб.

* Ява - свет жывых, усё даступнае ўспрымання органаў пачуццяў чалавека.
 Навь- свет нежыці, мёртвых і ненароджаных; Правь - свет багоў, ўладны над светамі Явы і Наві.
Глядзі таксама: http://ru.wikipedia.org/wiki/Явь гэта пачатак артыкула па геаграфіі Расіі. На 2021 год спасылка гэтак же дзейнічае?
Функцыянальна па адносінах да Явы: Навь — памяць Светабудовы; Правь - сістэма самакіравання светабудовы.

На аснове дадзенага вышэй вызначэння можна тлумачыць розныя аспекты кіравання як аб'ектыўнага працэсу альбо наогул, альбо ў той ці іншай канкрэтыцы рэалізацыі кіравання даходзячы да любой ступені дэталізацыі. І ў залежнасці ад таго, як гэта робіцца, атрымліваецца тая ці іншая версія тэорыі кіравання.
Усе тэорыі кіравання задаюць нейкія абстрактныя структуры пастаноўкі і рашэнні кіраўніцкіх задач, якія напаўняюцца рэальным зместам той ці іншай прадметнай вобласці, дзе ўжываецца адпаведная тэорыя кіравання. Розныя тэорыі кіравання адрозніваюцца адзін ад аднаго "архітэктурай" такога роду структур, т. е. наборам паняццяў і іх узаемасувязяў адзін з адным і з жыццём.
Структуры, прапанаваныя рознымі версіямі тэорыі кіравання не раўназначныя адзін аднаму ў аспекце эфектыўнасці, з прычыны чаго ёсць задачы, якія ў прынцыпе не могуць быць пастаўлены і вырашаны на аснове структур, прапанаваных аднымі тэорыямі, хоць іншыя тэорыі дазваляюць ставіць і паспяхова вырашаць тыя ж самыя задачы.
Дастаткова агульная тэорыя кіравання (ДОТУ) прапануе найбольш поўную дэталёва прапрацаваную структуру пастаноўкі і рашэнні кіраўніцкіх задач, якая пераўзыходзіць структуры, прапанаваныя іншымі версіямі тэорыі кіравання. Яна валодае якасцямі паўнаты і ўзаемасувязі паняційнага апарата, якія забяспечваюць уваходжанне ў кіраўнічую праблематыку любой сферы дзейнасці і каардынацыю працэсаў кіравання ў іх у рэчышчы раўнаважай іерархіі працэсаў кіравання, якія аб'емляюць сукупнасць некалькіх сфер дзейнасці. Гэтыя якасці ДОТУ дазваляюць інтэрпрэтаваць любыя працэсы (агульнапрыродныя, біясферныя і сацыяльныя-культуралагічныя, эканамічныя, тэхнічныя і т.п.) як працэсы кіравання або самакіравання, якія праходзяць у рэчышчы объемлющих іх працэсаў кіравання або самакіравання. Рашэнне кіраўніцкіх задач на аснове ДОТУ пры забеспячэнні метралагічнай заможнасці мадэляў рэальных працэсаў і праектаў дазваляе пазбегнуць памылак суб'ектывізму і выявіць змаўчання і неадназначнасці пры пастаноўцы задач, пад уздзеяннем якіх рашэнне можа апынуцца немагчымым у прынцыпе ці ж будзе абумоўлена спадарожнымі абставінамі, пад уздзеяннем якіх якасць рашэння задачы можа апынуцца нездавальняючым.
Прапанаваная для асваення ў складзе курсу "Асновы сацыялогіі" досыць агульная тэорыя кіравання (ДОТУ) уяўляе сабой выраз апісальнага метаду пазнання. Усе
доказнае (эксперыментальнае і лагічнае) ва ўпраўленні пачынаецца не на ўзроўні выкладу ДОТУ, а на ўзроўні матэматычнай фармалізацыі працэсаў кіравання накiкiрункамi* і ў вырашэнні рэальных кіраўніцкіх задач рознага роду ў іх канкрэтыцы.

Гэтым займаецца прыкладной раздзел матэматыкі "даследаванне аперацый " і для дарослых дзяцей, збольшага — "тэорыя гульняў", фармальны апарат якіх мае патрэбу ў пісьменнай кіраўніцкай інтэрпрэтацыі ў кожным выпадку свайго прымянення да пастаноўкі і вырашэння кіраўніцкіх задач.

З прычыны гэтага да ДАТК трэба ставіцца аналагічна таму, як ставяцца да выкладу нейкай аксiоматыкi - яно можа быць больш ці менш удалым, але аб'ектыўная сутнасць прапанаваных аксіём, т. е. аб'ектыўных з'яў, якія стаяць за фармулёўкамі, не змяняецца ў залежнасці ад якасці фармулёвак: калі самі па сабе (як «рэч у сабе») аксіёмы праўдзівыя, то адэкватнасць фармулёвак пацвярджаецца практычна ў
дзейнасці; калі недакладныя фармулёўкі або памылковыя, то практыка агаліць іх безгрунтоўнасць у вырашэнні тых ці іншых задач з прычыны аб'ектыўнасці Меры - матрыцы магчымых станаў матэрыі і шляхоў яе пераходу з аднаго стану ў іншы.
Даволі часта задаюць пытанне: чаму абрана назву "дастаткова агульная тэорыя кіравання", а не проста "тэорыя кіравання" або "агульная тэорыя кіравання"? ДОТУ или ДАТК?
Адказ на яго складаецца ў наступным: тэорыi, якія маюць у сваім назве словазлучэнне "тэорыя кіравання", - шмат, але сярод іх (прынамсі, сярод шырока распаўсюджаных і даступных для асваення) да моманту пачатку распрацоўкі ДОТУ ў
1991 г. не было ні адной, паняційны апарат якой валодаў б якасцямі паўнаты і узаемазвязанасці, якія неабходныя для таго, каб з дапамогай аднаго і таго ж паняційнага апарата можна было б апісваць любыя працэсы кіравання, а таксама інтэрпрэтаваць ў якасці працэсаў кіравання або самакіравання любыя прыродныя і сацыяльныя працэсы.
У ДАТК ёсць паняційны апарат, які валодае універсальнасцю яго прымянення на аснове якасцяў паўнаты набору і ўзаемасувязі ўваходзяць у яго склад першапачатковы паняццяў, i быў прапанаваны, па якой прычыне ў назве тэорыі кіравання з'явіўся эпітэт «агульны».
Аднак, калі высветліцца, што для апісаннях нейкіх працэсаў кіравання прапанаваны паняційны апарат не дастатковы, то тым самым адкрыецца магчымасць да далейшага развіцця разумення працэсаў кіравання і стварэння больш агульнай версіі досыць агульнай тэорыі кіравання. Адпаведна да эпітэту "агульная" ў назве тэорыі было дададзена ўдакладненне "дастаткова", якое разумее як дастатковасць тэорыі
для працы з той праблематыкай, з якой сутыкнуліся яе распрацоўшчыкі, так і абмежаванасць разумення жыцця ўсякім індывідам, што абавязвае яго не быць нявольнікам тых ці іншых фармулёвак (пра што гаворка ішла ў раздзеле 5.11 дыялектыка), паколькі ў адваротнам выпадку ён страціць свабоду дыялектычнага пазнання і творчасці, з прычыны чаго можа сам стаць ахвярай неадпаведнасці фармулёвак канкрэтыкі сітуацыі з сутнасцю (або жа «падставіць» іншых).
Адно з выразаў якасці узаемазвязанасці паняційнага апарата ДОТУ складаецца ў тым, што не ўяўляецца магчымым выкласці ДОТУ так, каб усе неабходныя новыя пауторы
зноў ўзводзiлicя ў разгляд паняцці будаваліся толькi на аснове раней уведзеных паняццяў. Г.зн. у шэрагу выпадкаў, уводзячы ў разгляд тое ці іншае паняцце, даводзіцца абапірацца на тыя паняцці, якія грунтосна будуць вытлумачаны пазней, мяркуючы, што ў пэўным сэнсе, дастаткова для першага набліжэння ў разуменне ўвадзiць ў разгляд тэрмін, яшчэ не вытлумачаныя тэрміноў ДОТУ(ДАТК) ўжо зразумелыя прачытачоў.
Практычна гэта азначае наступнае:
1. ДАТК - у яе паўнаце і цэласнасці — спачатку трэба "загрузіць" у псіхіку на аснове першаснага інтуітыўнага жыццёвых-паўсядзённага разумення яшчэ не уведзеных тлумаченняў тэрміна, термiноў.
2. Потым пераасэнсаваць усё ва ўзаемасувязі кампанент паняційнага апарата самой ДОТУ і яе сувязяў з жыццём у адпаведнасці з усей сукупнасцi уведзеных у iм, чытачам, тэрмінаў.
3. І толькі пасля гэтага ёю, ДАТК альбо ДОТУ, можна будзе карыстацца ў вырашэнні тых ці іншых праблем і ў вырашэнні рознага роду жыццёвых задач.