Макрэе цьмяны лес увосень,
Брусніцы аздабляюць мох.
З грыбамі кошык ледзьве носім.
Вагі б хапіла і на трох.
Грыб неядомы пад нагамі,
Мазоліць вочы нават від.
Ён супярэчыць ладнай гаме,
Як нейкі казачны прывід.
Мінаем хутка "замануху",
Не запаганіць кошык ён.
Падобны вельмі ж на свінуху,
У лесе першы чэмпіён.
Шаную лес, яго багацце,
Свет-чырвань восеньскіх брусніц.
Лес — дабрадзей, павер жа, браце...
Хоць апусціў брусніцы ніц.
Макрэе лес
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2021
Свидетельство о публикации №221101600397
Свидетельство о публикации №221101600397
Рецензии