7. 9. Психологические основы вхождения в управлени

7.9. Псіхалагічныя асновы ўваходжання ў кіраванне

Засталося разгледзець ўваходжанне ў кіраванне. Ў большасці выпадкаў свядомасць звяртаецца да праблем кіравання жыццёвымі абставінамі, сітуацыямі, да праблем
самавалодання, уменні паводзіць сябе (і т.п. словы аб адным і тым ж), — сутыкнуўшыся з цяжкасцямі, няўдачамі, расчараваннем, гэта значыць не ў самы камфортны для сябе час - большай часткай у разнастайных "стрэсавых" сітуацыях. Тым не менш, Бог не ўскладае на чалавека нічога звыш таго, што той можа вынесці, і таму лепшае, што можна зрабіць у такога роду абставінах:
-1- Перш за ўсё спыніць ўласную мітусню, ўсплывальную з несвядомых узроўняў ўнутрана-канфліктнай, неўпарадкаванай псіхікі і тога што прарываецца ў яе з калектыўнай псіхікі, у якой так ці інакш саўдзельнічае кожны індывід.
-2- Спыніўшы мітусню, неабходна, памятаючы пра тое, што Усеўладны не памыляецца, без эмоцый засмучэння альбо бессэнсоўнага захаплення ўспрыняць тое як-якое праходзіла, што раней было названа вектарам стану.
-3- Пасля гэтага неабходна ўспомніць, як гэты вектар стану змяняўся ў мінулым на працягу па магчымасці найбольш доўгага тэрміну часу на які ахоплівае яго інфармацыйным фоне.
-4- Гэта дасць бачанне карціны ўзаемнай ўкладзенасці прыватных працэсаў і прычынна-следчых сувязяў у іх сукупнасці, т. е. ўзаемныя сувязі "асабіста-бытавой" і інфармацыі грамадскай ў цэлым значнасці, па маральна абумоўленаму самавольству адноснай да двух катэгорыях: «добра» і"дрэнна".
-5- Ва ўсім гэтым неабходна вылучыць агульнае знешняе кіраванне, а ў ім паспрабаваць вылучыць іерархічна найвышэйшае - непасрэдна выходнае ад Уседзяржыцеля, ва ўсіх без выключэння выпадках якія падтрымліваюць тое, што належыць катэгорыі «аб'ектыўнага Добра»: адхіляй зло тым, што ёсць лепшага (метад «клін клінам выбіваюць» не ўжываецца, хоць яго прыхільнікам гэта папушчальніцтвае
Звыш да тэрміну з мэтай настаўлення і іх саміх, і акружа - навакольных).
-6- Памятаючы пра іерархічна найвышэйшым кіраваннем Уседзяржыцеля, ён-яна-яно заўсёды адказвае на кліч, звернуты да яго, паспрабаваць вырашыць прагнозную задачу шматварыянтнасць магчымага плыні падзей: Бог дае доказ свайго
быцця непасрэдна кожнаму адказваючы малітве ў адпаведнасці з яе сэнсам "мовай" жыццёвых абставінаў, да чаго, чагосцi неабходна быць уважлівым, каб зразумець
сэнс яго "фраз".
-7- Пасля гэтага варта альбо падпарадкавацца хаду працэсаў, прыняўшы іх як дадзенасць; альбо, прыняўшы на сябе адказнасць, аказаць уздзеянне на іх працяг ў адпаведнасці са сваім вектарам мэтаў у дачыненні да ўсёй сукупнасці прыватных працэсаў, апісаных вектарам стану.
-8- Пры гэтым галоўнае ўбачыць ласку іерархічна найвышэйшага ўсёабдымнага кіравання Уседзяржыцеля, каб свой вектар мэтаў не быў антаганістычны найвышэйшай міласьці, а ўнясенне свайго ўкладу на працягу ўзаемнай ўкладзенасці працэсаў стала б часцінкай міласьці, прыгажосцi, міласэрнай літасцi нясомай іерархічна найвышэйшым усёабдымнай кіраваннем. У гэтым выпадку і інфармацыйныя патокі іерархічна найвышэйшага аб'ёмнага кіравання будуць неабходнай дапамогай, а не перашкодай у дзейнасці чалавека.
Але нават згодна з гэтым, тым не менш, прыйдзецца некаторы час трываць абыякавасць, без мітусні і эмацыйных зрываў, каб не перапальваць дарма энергію ў бессэнсоўнасці, пакуль не спыніцца паслядзеянне маральна і этычна абумоўленых
памылак свайго мінулага ў паводзінах, у якіх звычайна выяўляецца альбо надмерная саманадзейнасць індывідаў, якія забыліся пра цэласнасць і іерархічнасці светабудовы і Усявышняга; альбо выяўляецца перакладанне імі прызначаных ім звыш адказнасці і клопатаў на навакольных, у тым ліку і на Вышэйшых ў Аб'ектыўнай рэальнасці зроўнi, і.н.а.к.ш к.а.ж.у.ч.ы гэта - расплата за ўтрыманства.
Гэта датычыцца спраў як асабістых, так і калектыўных, народных і агульначалавечых.
"Ты кіруеш, але і табой кіруюць", - казаў Плутарх. Гісторык, былы "па сумяшчальніцтве" вярхоўным жрацом Дэльфійскага аракула храма Апалона.
Калі ў такім ўзаемадзеяннем ўкладзены працэсе «праўлення» мае месца канфліктносць упраўленняў двух (ці больш) суб'ектаў, то хто-то з канфліктуючых бакоў дзейнічае па-за рэчышча промыслу ў межах хібы (магчыма, што не толькі супраць іншых, але і супраць Здабычы). Але і ў сітуацыі адсутнасці канфлікту прамыя сувязі любога з пункту гледжання іншых - зваротныя сувязі; а зваротныя сувязі любога аднаго - прамыя сувязі іншых. І адпаведна ў такога роду працэсах кіравання сістэмай, вызначанай па складзе суб'ектаў і аб'ектаў кіравання, у рэчаіснасці кіруе той, хто апынуўся здольны арганізаваць самакіраванне сістэмы ў цэлым у больш-меньш яе-яно-ён працэсах у прымальным для сябе рэжыме; г. зн. той, хто аказваецца ў стане якi прымае канцэпцыяльносць кіравання ў дачыненні да сябе і ўпісаць «"."» у аб'ёмную, якая аб'емле канцэпцыю кіравання сістэмай як адзіным цэлым.
Таму калі не забываць аб уседзяржыцельнасцi, то на займаным ім месцы ў іерархіі ўзаемнай ўкладзенасці кіравання сацыяльных, і антысацыяльны(асабістых) структур і працэсаў лепш кіруе сабой перш за ўсё - той, хто адрознівае іерархічна Найвышэйшае кіраванне ад вонкавага або ўнутранага наслання і не перашкаджае Вышэйшаму, а свядома зводзіць яго волю ўніз па контурах ўнутрыграмадскага кіравання як ласку, дабрыню паскараючы працэс пераходу да культуры, у якой незваротна ўстойлівы чалавечны тып ладу псіхікі: якасць,норма. Яны, ён, яна дасяганая усімі да юнацтва(18-летiя).

Кіраўнік(параграф) №7 у рэдакцыі ад 08.12.2008 г.
Удакладнення і дадання: 19.07.2010 г., 26.05.2015 г.,
26.11.2016 г.
Пераклад: 10.03.2018 08:12 .о0о. 10.12.2021 3:33