Бяру прыгожы кубак з кавай.
Не, з аўтамата я не п'ю.
Бо кава — гэта не забава,
Піццё я разцягнуть люблю.
Спачатку зерне кавы пражу,
На млыне дробненька змялю.
Ды хлеба лустачку падсмажу,
У джэзву каву засялю.
Вадой халоднай заліваю,
Пастаўлю джэзву на пліту.
А лусту сырам аздабляю,
Я з каваю яе змяту.
Якая ж гэта асалода —
Глыточкамі напой той піць...
Мінае без слядоў нягода.
Як хораша на свеце жыць...
Кава
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2021
Свидетельство о публикации №221121400549
Свидетельство о публикации №221121400549
Рецензии