Без ворагаў на свеце не пражыць,
Калі ты хоць на нешта здатны.
Я ворагам умею даражыць,
Ён для мяне ўзор выдатны.
Ашчэрыцца, нібы сапраўдны воўк,
Прагледзець гэта немагчыма.
Адвернешся, а ён зубамі: шчоўк!
Ніколі не прапусціць міма.
Панадзіцца падбегчы, пакусаць,
Паклёп узвесці хутка, спрытна.
Бялізну ў гразі каб прапаласкаць,
З усмешкай злоснаю, яхіднай.
Ды мне зласлівец, як мінулы снег.
Навошта мне аб ім журыцца?
Яго турботы выклікаюць смех,
Пляткар дарэмна мітусіцца.
Без ворагаў на свеце не пражыць.
Яны паплечнікі ўдачы.
Я ворагам умею даражыць.
Ёсць вораг? Пэўна, нешта значу...
Без ворагау...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2021
Свидетельство о публикации №221121700872
Свидетельство о публикации №221121700872
Рецензии
Гэта я павінна выказаць Вам шчырую ўдзячнасць за ўвагу ды водгук, Ігар!
Добрага дня! З павагай!
Татьяна Цыркунова 19.12.2021 14:28 Заявить о нарушении
Добрага дня! З павагай!
Татьяна Цыркунова 19.12.2021 14:28 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.