Кондарен кертын

             Ойлымаш

   Ик уремыште Катя ден Маша иленыт. Эрден эрак  Катя  йолташ ;дыр дек тольо. Омсам  аваже почо. Катян  малыме п;лемыш пурыш.
–Маша,  тымартеат малет мо?  Вашкерак кынел, уремыште пырсигым ужым.
– Изиш вучалте, ш;ргемым  мушкам, – Катя омо вуя   пелештыш.
   Уремыш лектын, Маша те;гылыш  шинче. Шем пырсиге, «мяу-мяу» магырен, ;дыр пелен пызнен шинче. Тиде жапыште мотор тувырым чиен, Катя уремыш лекте. Пырсигым ужмек, кумылжо вашталте.
 –Пырсиге мыйын! – кычкырен, йолташ ;дыр ончык  пурен шогале.
– Мый муынам,  ом пу тылат. Мыйын пырсигем! –  Маша Катям ш;ргыж гыч  перыш.
 Те;гылыште  шинчыше илалшырак кува   вурседылмыштым  колышто да ыш чыте.
  – Пырсигым таваледа?! Мыланем п;леклыза. Шкет илем,  сай  йолташем лиеш, – манне.
  Маша ден Катя ;рынрак  шо;го кува могырыш вуйыштым савырышт.
– Ониса кува улам, – шо;го шке  кидшым шуялтыш. – Палыме лийына. Кузе л;мда?
– Катерина, Мария, – ;дыр-влак пырля каласышт. Вара маныч:
– Ониса кувай, келшена. Кама манына, мемнан л;мна – Катя  да  Маша. «Ка» + «Ма»,  лиеш КаМа».
–Пеш  сылнын шокта. Пырсигыдам налза,  мый декем каена, – мане Ониса кува.
   Тылеч вара кажне кечын кок йолташ ;дыр Ониса кува  дек  кошташ т;;альыч.