Сивка под горку, Бурка на горку

Сивка под горку, Бурка на горку
21-12-21, 18 часов 59 минут - Зимнее солнцестояние
Сонцазварот / Палескія калядкі / Полесские колядки (1972) - Производство: Беларусьфильм, ПО "ЛЕТАПIС". Режиссер: Нина Савва. Сценарий: Зинаида Можейко, Владимир Короткевич. Роли исполняют: Жители полесских деревень
https://www.youtube.com/watch?v=8Z9eXhL69fA
Было ў бацька тры сына, два разумные, а трэці дурэнь. Разумные гаспадарылі[10], а дурэнь сядзеў за пе;чам дый по;пел перасыпаў. Бацька быў стары, і ўміраючы сказаў сынам, каб яны тры ночы зраду хадзілі над магілай каравуліць. На першую ноч пашоў старшы сын, і як надышла поўнач — заснуў і, нічога не бачыўшы, вернуўся дадому. На другую ноч пашоў сярэдульшы[11], і ён таксама нічога не бачыў і вернуўся. На трэцюю ноч пашоў дурэнь; ён сядзеў цэлую ноч, і ў самую поўнач выскачыў конь, а на том кані залатая шарсцінка[12] і срэбная шарсцінка, а уздечка брыльянтовая. Ён глядзеў на таго каня, глядзеў, а после разам усхапіўся[13] дый злавіў. Вырываўся той конь, вырываўся, а после кажэ чалавеческім голасам: «Панычіку, дура;чку! Пусці мяне; я табе буду ў вяликай прыгодзе і адгодзе, і як чаго трэба будзе, то свісні па мяне — і я зараз прыбягу». Дурэнь пусціў таго каня, дай сам прышоў дадому...
Записано в Новогрудском уезде Гродненской губ. учителем М.А. Дмитриевым. Язык белорусский.
10 Хозяйничали.
11Средний.
12 Шерсть.
13 Схватился.
Народные русские сказки (Афанасьев)/Сивко-Бурко
https://ru.m.wikisource.org/wiki/()/-
Слвiхом ДаьБо
А буде Ты нашь пъкрвiтел а застоупiщ
од Коляды до Коляды
А плодi на полех
а даяшет трвы на скотiя
А да намо во све днiе
гъвядя оумножiтiсе
а зьрна жiтня множесть
абыхом медъвiщi затвржетi а пещi
Бга Свта слвiтi
Соуронже бость одрещен
одо зiмы а тецi на льто
Тому бо поемо славу
яко Оцi во полЪх...
Славим Даждьбога. Да будет Он наш Покровитель и Заступник от Коляды до Коляды. И плоды на полях да даст, травы для скота, и даст нам во все дни говядам умножиться, и зерна житного множество, чтобы медовичи затворожить и испечь. Бога Светлого славить, которого Сурожем называем, когда от зимы и движется на лето. Ему ведь поем мы Славу, как и Отцы во полях...