Моторлык корго чонышто

                Ойлымаш
 
     Лизук ден Лидуш урем гыч м;;гыш вашкышт.
 – Авай, о;ай е;ым ужын улына, – Лизук пелештыш.
– Изи айдемым, – почешыже  пашымла  Лидуш.
– Авай, шкеже изи гына, шым-кандаш ийым пуаш лиеш, пондашыже уло. Тупшо – п;гыр!
– Воштылын улыда мо? – аваже йодо.
– Туге шол! – коктын пелештышт. – Ме  гына огыл, моло йоча-влакат. Изи айдеме  шыдешкыш.
– Шкендам йырныкын кученда, – аваже шыдешкыш. – Йырнык койышдам ончыктен улыда!
–  Молан? – ака-ш;жар  ;рыныт.
– Тыланда нигунамат тыгай айдеме нерген каласкален омыл. Аварийыш логалыда гын, тормак айдемыш савырнеда гын, тендам воштылаш т;;алыт? Илышыште мо гына ок лий!
– Тиде нерген шонен огынал,– шуялтен колтыш Лизук.
– Тиде айдеме  каргыме огыл, – ойым лукто  Лидуш. – П;гырж; гына…
– Э;гекыш изи годым логал кертын, – ш;лалтыш аваже. – Тиде кугу азап. Шкеже титакан огыл гынат, пешкыде койышан айдеме т;шка удыралыт. Эмганыше айдеме ушанрак, шижын моштышо. Нуно илышыштым  шонкален  эртарат. Колыштса, изием годым  тендан ковада  ик  историйым каласкален: «Ожно Лыстанай илен улмаш. Шкеже пе;гыде да таза  ;дыр лийын. Ик жапыштак аваже черланен кола, почешыже –  ачаже. Тулык ;дырым йоча  п;ртыш на;гаеныт. Тушечын  осал оза дек логалын. Тудо кече мучко пашам ыштен, кастене ш;ртым ш;дырен. Пеш начар пукшеныт, тошто вургем дене серлаген. Икана ;дыр чот черланен, ко;га воктек капшым ырыкташ миен. Тиде жапыште ;скырт осал оза рвезе  Лыстанайым  ш;кал колтен. Кенеташте йоча пурен каен – тупр;дыж;  эмганен.
   Кушшо ;дыр п;гыр кодын. Угыч йоча п;ртыш логалын. Тыште лудаш-возаш тунемын, шуко книгам лудын. Илен-толын капым поген, калык коклаште шуко жапым эртарен. Калык тудым й;ратен шынден. Кушко гына  миен лектын огыл, чыла вереат шокшын вашлийыныт. Иктат п;гыржым шекланен огыл.
  Ойган  историйым колыштмек, Лизук ден Лидуш шонкаленыт. Тылеч вара  нуно черле да пиалдыме  айдемым  вес семын  ужыныт.