Тыглай мут

                Ойлымаш-шонкалымаш
   
 
   Шукышт «тау»  мутым  ала-могай суаплык пашалан  ужыт. Шоналташ гын, мотор да ныжылге  тыглай мут!
  К;рньыгорно вокзал воктене эреак шуко калык лиеда.  Икте толеш – весе кая. Тыштак Матвуй перныл коштын. Тудо чемоданым нумалаш полшен, южгунам неле мешакым нумалын. Полицият кучен, адакат й;ш;  ача-ава деч  вокзалыш куржын.
  Икана вокзал воктек машина толын. Матвуй мотор да поян  ;дырамашым ужын. Воктенже  –  кок  чемодан. Рвезым ужмек, тудо  шыргыжал колтен. Тунамак йоча  чемоданым налын  да вагон шумеш конден.
 ;дырамаш йочан кидкопаш оксам пыштен да шыман пелештен:
–  Тау!
  Матвуй чот ;рмалген. Рвезылан сай мут келшен. Тылеч вара   шкенжым вес  семын ужаш шонен. Школышто тунемаш тыршен. Илен-толын,  сай айдемыш савырнен.
  Командировко паша дене кайыме годым  вокзалыште  угыч тудо ;дырамашым  вашлийын. Т;сш; веле шо;гырак, ийготан.
– Нелеш ида нал, мыйым паледа? – Матвуй  йодын.
– Уке, – ;дырамаш ;рмален. – К; улыда? Тендам  ом шарне.
–Тиде нимолан, – тудо   вашештен. – Мый тыланда  «тау»  мутым ойлынем.
   Тыглай  мут айдемым вашталтен кертеш.  Поро мутым пелешташ ида мондо.
К; гын пала, мом ончыкта «тау» да «тауштем» мут?