Мароз малюе...
Іх пераймаць не здолее мастак.
Мароз-свавольнік хутка выдаў творы,
Штукар заўзяты, майстар, не прастак.
Гляджу з увагай на яго майстэрства,
Няма ў ім хіб, не бачу і паўтор.
Адчую з чулым мастаком братэрства,
Карціны ўсе на шкле, як на падбор.
Хто здолее з марозам параўнацца?
Задумак у яго на сто вякоў.
Ён аздабляе шкло — так пастарацца
Мастак не зможа — сетка павукоў.
Чаго на шкле марозным не ўбачыш?
Прыгожы замак, горы да нябёс...
Размах, красу, фантастыку адзначыш.
Якую прыгажосць мароз принёс.
Малююцца цудоўныя ўзоры...
Адно шкада — недаўгавечнасць іх.
Магчымы толькі нейкія паўторы
З невычарпальнасцю карцін другіх...
Свидетельство о публикации №222011500610
Вадим Бережной 15.01.2022 18:11 Заявить о нарушении
З маленства прызвычаілася да яго пагаворак, выразаў, апавяданняў, прымавак. Даўно ўжо няма на свеце майго бацькі, а выразы яго памятаю добра і ўжываю таксама.
Гэта ўзбагачае жыццё. Нехта меў рацыю, калі гаварыў, што чалавек пражывае некалькі жыццёвых тэрмінаў, калі валодае іншай мовай.
Дзякую Вам, Вадзім, за ўвагу ды добры водгук!
Татьяна Цыркунова 16.01.2022 11:29 Заявить о нарушении