Къая-терек

Къаяда ёсген терек –
Асыл урлукъдан ёзек,
Къая бауурун джыра,
Кесине джол–ыз къура,
Битерге джанын атыб,
Ашауун ташдан тартыб,
Тардан чыкъгъанды кенге,
Аны джашнатыр кюннге.

Чегет тартса да кёлюн,
Бузмайын айныу эбин,
Тарлыкъдан, аз да, азмай,
Ёсюу тёресин бузмай,
Таш бек къысса да, эзе,
Терек турады тёзе,
Къара къаягъа битиб,
Къадарын къадар этиб.

Къая ауурлукъ салыб,
Тамырны дамын алыб,
Ёзегин къынгыр этиб,
Сыдырыб, ызла чертиб,
Кёб инджитсе да аны,
Кёб таралса да джаны,
Ол къаджыкъмайын турду –
Джерге мухурун урду.

Ёхдемленеди къая,
Терек, бутагъын  джая,
Аны сериуюн этсе,
Къаты кёлюне джетсе,
Алай, басханын юзмей,
Тарлыкъ этгенин сезмей,
«Мен ёсдюргенме» – дерлей,
Къая сюелед, сирлей.

Терек да борбай  ала,
Салкъынын анга сала,
Кёкден керамат тарта,
Аны юсюне ата,
Гюнах салмайды  анга,
Бек кёб тийсе да джаннга…
Къаяды туугъан джери –
Ким кетер андан кери?!

Болуму юлгю болгъан,
Къараннга ёсюм салгъан,
Чыдамлы, ёхдем терек –
Кеси-кесине – билек,
Джангыз кючюне базыб,
Тарлыкъны ёзюн къазыб,
Ёсдю, джайылды, онгду,
Алгъышда айтыр болду.

Минги тау башдан  къарай,
Бутагъын аяз тарай,
Джазыу бергенни чегиб,
Таш къадамагъа бегиб,
Джылларын алгъан къартча,
Кёбню сынагъан нартча,
Джашау дерс бере Джерге,
Ол джерлешгенди тёрге.

Булутха булчукъ тарта,
Чыкъ эмиб, тангы ата,
Кёк бла ушакъ эте,
Хапары кенге кете,
Бутакъ силкиую, гюрча,
Хар кёрген – «деудю», дерча,
Тауну мийигин тёрлеб,
Ёседи къая – терек.
2019.


Рецензии