Ёхан Леверда
----------------------
Курва
Пасля войску. Савецкага. Я прыехаў цягніком , на Палессе. На вёску. Да родзічаў. З колішняга часу там каталікі.
Праз тыдзень, я вжэ куляўса з Вольгай, суседкай, на вушках, на сені. Маладосць, пся крэў.
Ранкам, а чацьвертай, зайшоў раптам олькін тато. Падзівіцца. Шо там. Як там быдла. Вона смяяласа.
-Ты наверсе?
Дзе ты, курва?!
- Тато! Німа нікого ж тут. І мне у вуха - гыгыгы, маўчы , дуроваты.
- Німа , дык німа, пратыкнув мне вуха, вілкамі, казав тато, тыркая ў сена, як сапёр, джалом.
Я пасьпеў пралеьзці праз акенца, у адрыні, праз якое па вясне выкідаюць гной. Труселя я згубіў.
За дубам, каля Прыпяці вуў воўк.
Ранкам , з заклеяным бээфам вухам я пацёгся ў лепрамгасаўскую краму.
Там выкінулі сапраўдныя , японскія, Аляскі.
А Чарнобыль усё пыхкаў і пыхкаў у неба.
Курва
© Copyright: Ёхан Леверда, 2022
Свидетельство о публикации №222050300070
Свидетельство о публикации №222050300070
Рецензии