Кацяня

А хлопчык прабягаў каля рачулкі,
Ён жыццё сваё, дарэчы, не згубіў.
Раслі кветкі каля мамінай магілкі,
Сваю матулю вельмі ён любіў.

Ірваў ён кветкі ля рачулкі,
Спявай ён спевы жураўля.
Потым, каля матчынай магілкі
Знайшоў хлапчук нібыта кацяня.

Маленькі, слабы і абдраны
Сядзіць на помніку святым.
Коцік мяўкне і замоўкне,
Набраўшы нібы ў рот вады.


Рецензии