Последний ветеран. Стихи на татарском языке

Соңгы ветеран

Зәңгәр күкне байкап оча
Колачын җәеп бер кош.
Менә кайда ул рәхәтлек,
Менә нинди матур очыш.

Әй, иркен тын алулары –
Ирекле булу рәхәт бит.
Башкортостан кошы ул,
Исеме аның бөркет.

Үзе кыю, үзе матур,
Оясы биек тауда.
Чал Урал кебек батыр,
Җиңеп чыга һәр яуда.

Эх, бар иде шәп егетләр,
Менә шундый бөркет кебекләр.
Яу кырында ятып калдылар,
Канатларын инде какмыйлар.

Бөек Ватан сугышыннан
Бар да кире кайтмады.
Ичмасам, яудан кайтканнар
Озак яшәсен иде.

Бер – бер артлы ветераннар
Китәләр безнең арадан.
Нинди моңсу күренеш -
Ашыкмагыз әле, зинһар.

Сез бит тере шаһитлар,
Кем өчен без парад эшләрбез,
Кемгә кызыл чәчкә бирербез,
Кем өчен яңгырар җырлар?

Дөнья шундый матур –
Рәхмәт әйтәбез сезгә.
Ашыкмагыз әле китергә,
Шатланып яшик бергә.
Стройда калды соңгы ветеран,
Зинһар, нык бул, бирешмә.
Яу кырында ничек тырышсаң,
Әле дә көч тап яшәргә.

Син безне үткән белән
Тоташтырган корыч җеп.
Өзелә күрмә, берүк,
Озак яшә, горурлык тоеп.

Гузель Идрисова   10.07.2022 10:15   •   Заявить о нарушении