Клiч, не клiч
С.А. Есенин
Жыццё не люблю усё мацней і...
А смерці, амаль, не баюся, бо я зразумеў,
не ў сабе я, а калі памру...
Ну і хай.
Ужо ні аб чым не шкадую, не плачу… Так, трошачкі
злуюся...
Жыццё апынулася даўжэйшы за лёс…
Так памру!!!
Ну і хай.
І смерць, ні, не клічу, стараюся ...запесціць мальковай свой сум.
Так час мой праходзіць хутчэй, і-і-і...
Напэўна, памру.
Ну і хай!!!
Свидетельство о публикации №222081201561