Клiч, не клiч

Не зову...
С.А. Есенин



Жыццё не люблю усё мацней і...

А смерці, амаль, не баюся, бо я зразумеў,
не ў сабе я, а калі памру...
Ну і хай.

Ужо ні аб чым не шкадую, не плачу… Так, трошачкі
злуюся...
Жыццё апынулася даўжэйшы за лёс…
Так памру!!!
Ну і хай.

І смерць, ні, не клічу, стараюся ...запесціць мальковай свой сум.
Так час мой праходзіць хутчэй, і-і-і...
Напэўна, памру.
Ну і хай!!!


Рецензии