Аб карысцi сала

Аб карысці сала

Кастрычніцкім вечарам, пасля шматгадзінных хаджэнняў па лесе і апрацоўкі сабраных грыбоў, я зручна ўладкавалася ля тэлевізара. Транслявалі перадачу “Сусветныя гульні розуму”, прысвечаную тэме дыеталогіі і здаровай ежы, пра што і аб’явіў вядучы, Пятро Куляшоў.
 
Да дзевяці гадзін вечара мая лёгкая і ранняя, шасцігадзінная, вячэра ужо паспела ўтылізавацца. Выраз вядучага, “здаровая ежа”, імгненна выклікаў у мяне асацыяцыі з салам, якое знаходзілася ў халадзільніку. Адмысловая яго засолка з ужываннем разнастайных спецый і вострых прыпраў, а таксама наяўнасць дзвюх мясных праслоек, рабілі прадукт надзвычай апетытным і прывабным для аматараў смачнай, але, на думку дыетолагаў, шкоднай і нездаровай, ежы.

 Я стаўлюся да катэгорыі прыхільнікаў гэтага каларыйнага прадукту, любімага большасцю славян. Нарэзаўшы найтанчэйшымі лустачкамі грамаў трыццаць сала, я вярнулася да тэлевізара. Муж, які не меў залішняй вагі (пры росце сто восемдзесят пяць сантыметраў яго вага ніколі не перавышала васьмідзесяці двух-васьмідзесяці трох кілаграмаў), няўхвальна паглядзеў на мяне.

Робячы выгляд, што ігнарую выразны погляд мужа, я “ўтаропілася” ў тэлевізар.
Госцем вядучага праграмы быў дыетолаг Сяргей Малазёмаў, які з капусты, морквы, шпінату, салеры і авакада выбіраў гародніну і плады, багатыя вітамінамі, мікраэлементамі і карыснымі алеямі.

Да моманту агучвання Пятром Куляшовым першага пытання я ўжо паспела “рассмактаць” першую лустачку сала. І ўслых адказала на заданне вядучага, на дзелі секунды апярэдзіўшы прафесійнага дыетолага. Таксама  вокамгненна я адказала і на астатнія пяць пытанняў.
 
Муж уважліва паглядзеў на мяне. Магчыма, чакаў маёй першай памылкі. І дачакаўся, калі ў гульню ўступіў Анатоль Васэрман; апярэджваючы яго, я  няправільна адказала на пытанне пра авакада.

Падчас трох першых гульняў знаўцаў, паціху “прыгаворваючы” далікатэсны прадукт, я годна адказвала на пытанні вядучага праграмы. А на супергульню “допінгу” ўжо не хапіла: я не разгадала галоўнага пытання Пятра Барысавіча Куляшова.

Пасля праведзенага над сабой харчовага эксперыменту я вырашыла,  што сала валодае выяўленым ноатропным* уздзеяннем.

У той вечар я заснула імгненна і моцна праспала ўсю ноч.

 “Патрэбна ўнесці ў актыў нацыянальнага ўкраінскага прадукту яшчэ і снатворны яго эфект”, – асяніла мяне раніцай.

Да мяне прыйшло раптоўнае азарэнне: выходзіць, дыетолагі, якія ганяць унікальны харчовы прадукт, няправыя?!

Можа, мне замахнуцца на падрыхтоўку тэматычнай дысертацыі “Аб карысці сала”?
Не разменьваючыся на дробязі, абыходзячы кандыдацкую, адразу ж – на доктарскую?
P.S. На ўласным досведзе я высветліла, што салёнае сала, з’едзенае ў абед, не валодае такімі цудадзейнымі ўласцівасцямі, як пакаштаванае ўвечар. Гэта што – тэма для яшчэ адной дысертацыі?

*Ноатропы – клас прэпаратаў, якія ўзмацняюць пазнавальную функцыю галаўнога мозгу.