Алька, пi да дна!

Алька, пі да дна!

У невялікім палескім селішчы пражывала простая савецкая сям’я: двое дарослых і трое дзяцей. Бацькі насілі звычайныя для Беларусі імёны: Міхаіл і Лізавета.

Сярэдняга сына муж і жонка назвалі Міхаілам, верагодна, у гонар бацькі.
Старэйшаму сыну “пашанцавала” больш: яму дасталося імя германскага паходжання Альберт, што азначае “высакародный бляск”. Дачцы бацькі далі імя старажытнарымскага паходжання Эмілія, што ў перакладзе з латыні азначае “супернік”.

Па суботах бацькі з дзяцьмі, якія падраслі, Алікам, Мішкай і Мількай, хадзілі ў лазню дрэваапрацоўчага камбіната (ДАК). Плата за наведванне памывачнай спаганялася чыста сімвалічная; савецкага рубля хапала і на лазню, і на піва для бацькоў, і на ліманад для дзяцей.

Пасля завяршэння лазневых працедур сямейства адпраўлялася ў “дакаўскую” сталовую, куды да выхадных дзён завозілі свежае бочкавае піва. Папаўняць запасы газіроўкі да лазневага дня не было неабходнасці – у сельскім паселішчы яе куплялі нячаста, лічачы піццё ліманаду неапраўданай раскошай.

У адзін з лазневых дзён галава сямейства расшчодрыўся і купіў кожнаму са  сваіх дзяцей-дашкольнікаў па бутэльцы газіроўкі.

Ахаладжальныя напоі ў тыя часы, не шкадуючы, насычалі вуглякіслым газам.

Змесціва першай шклянкі рэдкай прысмакі дзятва выпіла ў адзін прысест, а вось другі ніяк не хацеў “заходзіць” унутр маленькіх чалавечкаў.

Малодшай дачцы дапамагла выпіць ліманад маці, а Міхаіл-бацька не стаў мяняць высакародны мужчынскі напой на газіроўку; хлапчукам прыйшлося выпіваць па другой шклянцы сітра.

Дзеці праз сілу пілі, мучаліся, чырванелі; не вытрымаўшы, старэйшый сын звярнуўся да бацькі:

– Тата, мы ўжо не можам!

– Алька, пі да дна, грошы прападаюць! – глыбокадумна заўважыў бацька, павольна пацягваючы піва.

Фраза бацькі аказалася прарочай: будучы дарослым, старэйшы сын у любой кампаніі “піў да дна” ўсе гарачыльныя напоі.

Да самой смерці, якая наступіла ў адносна маладым узросце, уладальніка імя “высокародны бляск”, называлі Аліком: такая мянушка больш пасавала шалапутнаму ладу жыцця Альберта.


Рецензии
Вечера доброго Вам, уважаемая Нелли!

Все мы родом из детства и многие наши привычки - сиречь, отражение того образа жизни, который культивировался в семье или, как вариант, усиленно "продвигался" кем-то из родителей.
Вот таким же способом некоторых детей окончательно подсаживали на табачные изделия, когда те курили тайком, а потом родители (чаще отец), прекращал подобные "прятки" банальным способом - разрешая курить "легально", мотивируя тем, что "все равно будут".
Увы, чаще всего такие "воспитательные эксперименты" до добра не доводят.

А еще Ваш рассказ напомнил действие той, старой газировки, чье наполнение обязательно выходило спустя некоторое время через нос...))

С самыми добрыми и искренними пожеланиями,

Сергей Макаров Юс   10.08.2023 20:27     Заявить о нарушении
Добрый день, уважаемый Сергей!

Сердечно благодарю за отзыв!

Вы абсолютно правы: стереотип "взрослого" поведения формируется в семье.

В нашем родительском доме никогда не было запаха табака. Как результат: не курят мои сёстры и брат, их дети и внуки и, надеюсь, не будут курить правнуки.

С самыми добрыми пожеланиями здоровья и благополучия.

Нелли Фурс   11.08.2023 13:13   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.