Атама

Ашыкъны сёзю джюрекден чыгъар,
Акъыл сюзгючден сюзюлюб агъар,
Кертини айтыр, аманны сёгер,
Аны ючюн да чекмезин  чегер.

Байракъны тутхан айгъакъ болады,
Аны бетине боран  урады,
Аны аллына зары чабады,
Аман, иги да джагъыу джагъады.

Бизни заманда керти – керахат,
Ётюрюк болуб тёр кючлеген зат:
Керти ашыкъгъа  къара тартылыб,
Болумсузланы джолу ачылыб.

Джалауч къауум «джырчыладыла»,
Къытакъыл къауум хыртчыладыла,
Башчылыкъ десенг амандан – ары,
Кимге баш салгъын, Сымайыл – джарлы?!


Рецензии