Ду навбатхои кади
Мард посох дод: Касам михорам, ман бо хамма ковват талош микунам.
Зан бисер ладжух буд ва гуфт: як чизи намихом гуш конам. Агар хар шаб бе ин кахе накре нахохад воред бошад, ман сахебе дигарро пейдо конам.
Мард гуфт: биштар аз се бор намитавонам вореде ин ках бошам.
Кади: Бе ман чонин минамояд, ки ман сабабе мошкеле шуморо фахмидам, ва халке ин мушкел хам медунам. Ман маджбур хастам бархи аз ун чи дорам бе шумо бедехам, то он ке гаме шумо бе поен расад. Аз ин ру, ман бояд ду то навбатро мигерам.
(Перевод с русского на таджикско-персидский притчи «Две очереди Кадия»)
Свидетельство о публикации №222102900898