Чыгуначны вакзал,
Спазніліся мы зноў.
Ты нешта мне казаў,
Ды я не чула слоў...
Хвіліна - быццам век...
А мы з табой ідзем.
Нам апастылеў бег
З "нікуды" у "нідзе".
І вось - апошні крок:
Шчымлюся між дзвярэй
У той таемны змрок
Хутчэй, хутчей, хутчэй!!!
Цягнік пайшоў, і боль
Душу мне ахапіў.
Плюс-мінус далі нуль.
Навошта іх злажыў?
I дзён прайшло няшмат,
Настала восень зноў...
Я не шкадую страт,
Шкадую толькi слоў...
14.11.2007 НСА
Апошни крок
© Copyright: Якимович Мария, 2022
Свидетельство о публикации №222121001669
Свидетельство о публикации №222121001669
Рецензии