Пъетро

Ёхан Леверда прыслаў

П'етро
---------------------------------

Дзядзько мой. П'етро.
Хварэў апошнім часам.
П'етро.
Адарчын П'етро.
Каго не спытаеш на раёні.
П'етро.  Добры.  Ласку божую бачыў.
У людцах.

Бальніца. Новая. У Тураве.
Глядзіць аніякі  П'етро,
У вакно.
Унізе штучнае возера.
Гускі, як караблі на моры.
Стары гусак даганяе шэрую пташку, маладую, і шчыпае за шыю.
Гульбішча. Каханне.

Дзядзько П'етро пасьміхнуся і  запэрхаў.
Прыходзіць хутка медсястрычка. Дае кісларод.
Пятрок засыпае.
З вакна бачно, за возерам , царква стаіць. Усіх Святых.  Хрысьцілі там малога Петрыка. Каля каменных Крыжоў, што па Прыпяці, колісь, пан Бог наш прыслаў.
Каб было.

У царкве гэнай П'етро быў першага і апошняга разу.

Пузатыя бацюшкі ля брамы , ля храму. Геленвагены.
Бацюшкі у смартфоны тыцкаюць.  Сувязь з вышэйшым маюць.

А Петрыку малому на гэта ўсё - насраць.
Абы грыбы булі ў гэным годзе, у Забаў'е.
І Міша, сынок, трактара пастроіў. Як жа ж бульбу садзіць.
Без трактара.