Дзякуй вам за павагу да старых словаў. Можа, прагучыць дзіўна, але словы нібыта сапраўды жывыя - старыя ці новыя. Мёртвым слова можа быць толькі тады, калі ўжо няма таго, што яно ўвасабляла. Дый тое, калі слова не згубілася назаўжды, а засталося ў гісторыі і кнігах, то яно працягвае жыць нібыта ў музеі. Да таго ж можна папулярызаваць словы, якія выкарыстоўваліся раней. Напрыклад, "абора" мне здаецца больш прыгожым і самавітым, чым "кароўнік". І такіх сакавітых словаў процьма.
Вы маяце рацыю, Аляксандр! Многія словы не беларускія, а гоцка-нямецкія, я ўжо не кажу аб польскіх ці расійскіх... Інакш і не магло быць, бо вякамі мы адчувалі гэткі моцны ўплыў. Наша мова мае шмат прыгожых пабрахушак, выразаў, якія немагчыма дакладна перавесці на іншую мову. У гэтым яе асаблівасць... Шчыра дзякую за разуменне, за падтрымку, за водгук!
Дарэчы, напрыканцы жніўня будзе свята беларускай пісьменнасці ў Івацэвічах, гэта недалёка ад маёй малой радзімы - Целяхан. Атрымала запрашэнне на ўдзел. З цяплом ды ўдзячнасцю!
Даўно заўважыў, што з цягам часу ўсё больш падабаюцца рэдкія абласныя і дыялектныя словы, лічу, што іх трэба часцей ужываць і несці ў народ. А колькі цікавых словаў, якіх няма ў слоўніках, выкарыстоўвалі нашыя бабулі і дзядулі!.. Дарэчы, аднойчы атрымалася трапіць на Дзень беларускага пісьменства ў Добрушы, бо горад знаходзіцца ля роднага Гомеля. А вось Івацэвічы сёлета наведаць, на жаль, не атрымаецца. Дзякуй вам за цудоўны водгук і прыемныя словы!
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.