Спрэчка, часам, вядзецца,
Назву хто месцу даў?
Цела з ханам спляцецца?
Целяханы – цуд з'яў.
Целяхі ці калоды,
Можа гэткі ўплыў?
Добра мовай валодаць –
Разнастайная плынь.
Назва ўсё ж ад манголаў,
Спадзяваюся я...
О, Тэл-хан! Быў не горад,
Толькі схрон для жылля.
Век далёкі, туманны...
Сведак, пэўна, няма.
Ёсць мае Целяханы,
Для душы не турма.
Невялічкім мястэчкам
Доўга быў родны кут.
Багны, лес ды пустэча,
Беднасць правіла тут.
Лапці, побыт сялянскі,
Праца цяжкая, гразь...
Быт такі целяханскі,
З лесу, браце, вылазь!
Ў лесе ставілі борці,
Здабывалі мядок.
З дрэва вулей не покуць...
Паляшук, ты хадок.
Знаў на рыбу прылады,
Ладны быў рыбалоў.
Месца ведаў дакладна,
Там, дзе хаткі баброў.
Целяханы. Частка другая
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2023
Свидетельство о публикации №223031900358
Свидетельство о публикации №223031900358
Рецензии
Значит название города нынешнего - татарское. Лесное поселение, где люди вели быт, близкий природе.
Интересно...
Владимир Радимиров 06.04.2023 08:55 • Заявить о нарушении
Интересно...
Владимир Радимиров 06.04.2023 08:55 • Заявить о нарушении
Вероятнее всего, что название тюркское. Ведь в том далёком веке русские названия не были приняты на нашей земле.
Сердечно Вас благодарю, Владимир, за рецензию!
Татьяна Цыркунова 06.04.2023 11:15 Заявить о нарушении
Сердечно Вас благодарю, Владимир, за рецензию!
Татьяна Цыркунова 06.04.2023 11:15 Заявить о нарушении