Ажаніцца хто хоча –
Будзе выбар бацькоў.
Толькі дурань рагоча,
А разумны гатоў!
Бо бацькі маюць вопыт,
Доўга знаюць людзей.
Добры род – будзе попыт,
Шмат вясельных падзей.
Шапка сівая трэба,
Боты, ў іх малады.
Для вяселля патрэба
Ў старыя гады.
Маладая ў блузцы,
На ёй кветкі гараць.
Крой спадніцы не вузкі,
Стужак шоўкавых раць.
Быў фартух да спадніцы,
Белы, аж зіхацеў.
Люд вясельны дзівіцца,
Як анёл прыляцеў.
На фартухе карункі,
Альбо з атласу ён.
Матчыны падарункі –
Медзяны медальён,
Завушніцы, вяночак.
Вэлен падае ўніз.
Боцік... тонкі шнурочак,
Гэта бацькі сюрпрыз.
На замову абутак,
Ў ім высокі абцас.
Бо вяселле – не смутак,
Бліск вачэй не загас.
Целяханы. Частка пятая
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2023
Свидетельство о публикации №223032100379
Свидетельство о публикации №223032100379
Рецензии
Да уж, тогда сами влюблённыне жениться не могли - только с благословенья родителей. Как красочно описано одеяние невесты!
Владимир Радимиров 06.04.2023 09:05 • Заявить о нарушении
Владимир Радимиров 06.04.2023 09:05 • Заявить о нарушении
Мне этот обычай кажется разумным. Особенно после ознакомления со статистикой разводов...
Сердечно благодарю за рецензию, Владимир!
С поклоном!
Татьяна Цыркунова 06.04.2023 11:22 Заявить о нарушении
Сердечно благодарю за рецензию, Владимир!
С поклоном!
Татьяна Цыркунова 06.04.2023 11:22 Заявить о нарушении