Иванов Николай. Пляж для женщин. перевод на таджик

ИВАНОВ НИКОЛАЙ. Пляж для женщин. Перевод на таджикском.

Николай Федорович Иванов (соли таваллудаш 1956) нависанда, журналист ва публитсист. Барандаи љоизањои Николай Островский, Михаил Булгаков ва ѓайра.
Дар де;аи Страчевои вилояти Брянск таваллуд шудааст. Мактаби њарбии Суворови шањри Москва ва шуъбаи журналистикаи омўзишгоњи њарбию сиёсии Лвовро хатм кардааст. Хизматро дар ;;шун;ои десантии ;аво; о;оз намудааст. Соли 1981 ба Аф;онистон фиристода шуд. Дар ма;аллаи «Советский воин» кор мекард, соли 1992 сарму;аррири он шуд. ;амчун р;зноманигори ;арб; аз Тсхинвали, ;рим, Сурия, Донбасс дидан кардааст. ;ангоми сафари кор; ба Чеченистон ; дастгир ва пас аз ча;ор мо; дар нати;аи як амалиёти махсус озод карда шуд.
Устоди шинохтаи мавз;и ;арб; дар адабиёти муосир. Асарњояш – романи «Амалиёти «Тўфон» пеш аз муњлат оѓоз шавад», новеллањои «Ба Светаи Ором», «Партер. ;атори ;афтум», «Ќиссаи Брянск», «Сокинони осмон», «Дар назди дарёчаи кабуд», «Боварї. Умед. Љанг», «Дар як замон, дар як макон», «Тиллои тиллоранг».

 
Со;ил барои бонувон
 
Мо се нафар «афѓонписар» , се лейтенанти калон, се муљаррад, ки дар поезд шинос шудем, дар соњили Бањри Сиёњ пайдо гаштем. Э;, мазза мекунем!
- Худоё шукр, пеш аз рафтан ѓул-ѓулаи мардњоро шунидам, - гуфт навбатдор шукуфон гашта, ва;те мо лифтро мунтазир нашуда, аз зинапоя љањида-љањида поин шудем. Ў шояд рўзњои пешро ба ёд овард, ки баробари ба остонаи санатория ќадам гузоштани мо табассум мекард.
- Модом, ки мо пайдо шудем чаро шумо аз кор меравед? – бо њавои гапи ў чун одами худї пурсидем мо.
- Умри му;аррадонаи ман тамом шуд, бачањо. Шав;ар пайдо кардам, ба наздаш ба Киев даъват намуд.
Гап дар бораи шав;аршавандааш ба мо маъ;ул нашуд ва мо ба ;у;раи худ йўрѓа задем. Аммо пас аз чанд соати омаданамонро ќайд кардан, худамон наздаш барои шикоят фуромадем:
– Ин љо дилгиркунанда аст, Нина - хола.
- Охир дар ин ;о фаќат "лижаронњо"  ;астанд, - ў бо таассуф љониби генерал;о ишора намуд, ки дар долон равуо мекарданд. – Хушдилї куљо? Кафида пош нахўранд, мешавад.
- Намегўед, ки дар ин љо куљо дилхушкунанда аст?
– Э, худатон меёбед. Барои ин а;ли зиёд лозим нест, чашму хо;иш бошад, кофист. Баъд маро њам даъват кунед.
Нина-хола рост намегуфт: ў, ки њоло њам ситорагарм асту ягон понздањ сол боз дар санатория кор мекунад, намедонад, ки дар куљо чї бутта њасту кадом зебосанам розист, ки шоми муштариёнро хуш кунад? Наѓзакак медонад!
- ;е; гап не, њоло р;зи охирин нест, - ором намуд моро ў, ваќте фа;мид, ки мо ба шарикии ў дар оњувоњ чизи бештар мехоњем. Аммо барои кашидани доми партофтаи мо шитоб накард. – Аввал кўфти роњро бароред, ба худ биёед, баъд маълум мешавад.
Итоат кардем. Мо ду р;з рухсатии худро ;ашн гирифтем, ;атто ба ошхона нафуромадем. Хушбахтона, дар байни њамќадањњо як кас ёфт мешавад, ки нисбатан кам мен;шад. Олег Эњёгари мо шуд. Пивои хунуку бодиринг аз бозор барои субњона, моњии тару тоза барои пешин. – Ў сахт моро дастгирї карда, ба по гузошт. Рафиќи масъулиятшинос будааст.
- Тўй доред, ;авонон? –агар аз њад зиёд шўру ѓавѓо кунем, гоњо бо њасад, гоњо бо айбмонї эрод мегирифтанд њамсояњои «лижарон».
- Ба худ омада истодаем, – њисобот медодем ба афсарони калон, вале дарњол ба сухангўии навбатї ва шишаи навбатї мешитофтем ва ѓоибона ба посбонњои ахлоќ бе истисно бо њамаи сию се њарфи алифбо, њатто бо «ы» ва «ъ» салавот мефиристодем.
Мо инро ба худ рухсат дода метавонистем. Чунки нахустин афсароне будем, ки пас аз муддате љангидан аз Аф;онистон ба рухсатї омадаем. Њанўз оѓози љанг ва мо њоло на ќањрамон будем, на мусибатзада: гирди моро пардаи асрору муаммо ињота карда буд. Охир аз кишвари дури номаълуми да;шатнок баргаштем, ки дар он ;о тир мепаронанд ва мег;янд, ;атто мекушанд. Илова бар ин, то њол ягон нафари мо дар бораи имтиёз лаб накушодем, на касе чизе талаб кард, на аз чизе шикоят. Бо ин сабаб мо барои мансабдорон ва атрофиён ашхосир дилхоњ набошем њам, нофорам низ набудем.
Танхо касоне, ки бо ташаббуси худ ба мо ѓамхорї мекарданд, духтурон буданд. Аз њиссаи ситоду шуъбањо, аз њайати фармондењии олї як ќисми роњхатњоро ба санатория бурида, пеши мо, «афгонњо», мисли бодбезак афшонданд: ба шумо лозим, гиред.
Рад накардем. Њаёт дар Аф;онистон ба назари мо мисли чумчаи шишагии нозук дар дасти ноустувори касе расид. Ва њоло ба мо, ки дар бўйњои араќи тан, борути таркида, тафси гармо, равѓани силоњ, тол, консерва, с;зишвории дизел; ба танг омада будем; ба мо, ки дар њайати ;;шуни якум ворид гаштему дар давраи аввал дарунрав;, захм;о, њуљуми шабуш;оро аз сар гузаронда, бо сад азият халос шудем; ба мо, ки занро фаќат дар хобу хаёл медидем, нога;он бе ягон такопўй дар тобистон! ба ба;ри Сиё;! бо рухсатии дарози чилу панљ рўза! Роњхати ройгон доданд!
Бо чењрањои офтобхўрда ва муносибати ором ба мансабдорон, ки дар нахустин истгоњњои љанубї вагонњои ќатора аз онњо пур мегашт, мо, «афгонњо» дарњол якдигарро људо кардем ва дар назди сутунчаи тарабхона китф ба китф истодем. Ва њоло дар назди холаи Нина. Њарсеямон. Тибќи оѓози љанги афѓон – як контингенти њайти љангии бутун.
Ана барои њамин менўшидем – барои бозгашт, барои дўстоне, ки дар паси кўњњои Њиндукуш мондаанд. Аслан шаробро мо не, љавонии бепарвофалаки мо менўшид. Мо то ;ол ба ;афо ниго; накардаем, аммо аз он чи дар пеш аст, умуман андеша намекардем. Ху-у-уш замоне.
-Бача;о, ба назди шумо даромадан мумкин? - Рузе дари моро кўфтанд.
– Эњ, Нина - хола! – аввал Эњёгар вокуниш нишон дод ва рост дар остона навбатдорро ба о;;ш гирифт.
- О;, бача;о, ба назар чунин менамояд, ки ва;ти бас кардан расидааст. – Вай ба бесарусомонии сер;заи рўи мизи мо ишора кард.
– Љанобон афсарон. - Виктори аз ;ама чаќќон, чунки десантчї аст, шароби сурхи «Изабелла»-ро ба чор стакан рехт. - Љанобон афсарон, ба назди мо дўст ва бонуи зебои мо омад, ки њар калому њар паёми ў барои мо ќонун аст. Нина - хола, шишаи охирин барои шумост. Њамаи бо;имондааш дар обрав рехта мешавад. Заремба, иродаи дили моро амалї соз – фармон дод ў ба ман.
Ман шишањоро гирифта, майро ба обрез рехтам ва мо бо ифтихор дар назди навбатдор истодаем.
– Не, ба зону истед, – мењмон њам ба њавои сухани мо раќс карда, биниашро боло бардошт.
Мо рўи гилем афтодем, орин;амонро дар кун;и навад дара;а ќарор додем, љомро пушти даст гузоштем ва ларзишро рафъ намуда, онњоро ба лаб бурдем, холї карда, сар афшондем. Љомњои холиро зери «о»-и изтиробомези соњиба боло партофта, чаппа доштем ва ба пеши навбатдор гузоштем.
– Нина - хола, барои шумо, барои шумо... – Виктор чизе љуст, ки бештар мењрашро баён кунад, вале чизе ба чашмаш наафтод, чизе ба хотираш наомад, он гоњ куртаашро кашид. - Нинаљон, ин курта аз оташи љанг гузаштааст. Дигарон борњо хоњиш карданд, надодам. Аммо ба шумо меди;ам.
- О;.
–Нина - хола, – Эњёгар ангушт боло карда, шодии ўро лањзае боздошт. - Як сония сабр.
Дари ;евонро бо пояш кушоду сумкаашро ба с;и худ кашид. Ќуфлро бо садои баланд канда, дарунашро кофт ва як бастаро, ки калтаэзорњои занонаи "Њафта" дошт, кашида берун овард.
- Нина – хола! - То ин ва;т ман мизчаи назди бистарро кушода, айнаки офтобии он замон мўдро гирифта, дароз кардам.
Бону мисли к;дак бинї кашида, пилки чашмонашро ме;унбонд, то ашкашро боздорад. Мо худамон чї? - Омода будем аз ме;рубонии худ гиря кунем. Аз дарки он, ки ногоњ ба таври одї, ба осонї як инсонро шод кардем. Дарвоќеъ, додани ту;фа гуворотар аз гирифтани он аст.
- Бачањо, – пичирос зад ме;мони ;ая;онзада ва моро ба с;и худ кашиду бўсид. Сипас, дар ќаъри чашмонаш љинчањо пайдо шуда, гўё пеш аз дав лањзае хомўш монд: - Шумо надароед. – Ва худ ба ванна даромад.
Бо ифтихор аз њамдигар мо табодули назар кардем ва ба дари пўшида чашм дўхтем.
Аслан, ;ама занњо зебоянд, барои фа;мидани ин каме н;шидан лозим. Ва азбаски мо хеле бисёр н;шида будем, Нина-хола ба назари мо на тан;о як ;амфикр, балки як д;ст, зане менамуд, ки дар бари ў будан ва шабро њамроњ гузарондан орзуст. Бовар дорам, ки аз хаёли Эњёгар ва Десантчї низ њамин фикр мегузашт. Бинобар ин, ваќте дар кушода шуд, мо њама бо дањони боз шах шудем. Нина - хола тани як курта назди мо баромад. Намедонам, вай бастаи «Њафта»-и Эњёгарро кушод ё не, чунки курта ;ариб то зону мерасид, аммо пешбандак надошт: сина;ояш дар зери матоъ озодона ;унбида, рахњои сафеду кабуди курта ва њамзамон, ќалбњои моро ба њаяљон меоварданд. Дар чашм айнак, Нина-хола пеши назари мо чун зебосанами мўд дасташро зебо бардошта, пояшро ба як тараф гузошт.
Ба зани оростаи нерўманди аз офтоб сурхшуда мо бо чашмони њариси њушёршуда менигаристем. Ана шармандагї: ;ариб як ;афта мешавад, ки мо бо зани навбатдор њамчун як шиноси одї бепарво мегардему вай ана ин хел соњибљамолак будааст…
- Эники-беники ели вареники  - пўкида монд Виктор бе ягон муносибат. Шояд барои ба худ омадан гуфт.
– Ман метавонам писандида бошам? – Мењмон бо ноз мўйашро афшонда, камари куртаашро ба андозаи ду хат болотар бардошт.
О;, ч; тамасхур ба мардоне, ки як сол дар Аф;онистон буданд! Десантч; бо ниго;и оташбор ба атроф назар кард.  Ману Эњёгар худро бефањм вонамуд карда, аз љой наљунбидем ва бо њирси гурги гурусна э;сос кардем: Нина-хола њељ касро махсус ;удо накардааст, пас, имкони ;ама баробар аст.
–Нина-хола, ба шумо чор соат ваќт медињем, – парашюти эњтиётиашро «кушод» Виктор. - Расо пас аз чор соат шумо ва ду духтари шиносатон аз назди пирс  вориди тарабхона мешавед.
...Ва;те пул доред, худнамої кардан хуш аст. Он замон ба шарофати маоши дукаратаи аф;онї, ;атто мо, лейтенант;ои калон, садсўмањои зиёдатї доштем.
– Љанобон афсарон. – Виктор ба атрофамон нигариста, нархномаи таъомњоро ба даст гирифт, – барои имшаб ;оида;ои «дасти рост»-ро пешни;од мекунам.
На ман ва на Эњёгар тасаввуроте надоштем, ки ин чист. Ба ёдам кадом як «;онуни оѓози аввалу охир» аз физика омад, вале бо ву;уди ин ризо шуда, сар ;унбондем. - Албатта, тан;о ;оидаи «дасти рост».
Чанд да;и;а пеш ба тарабхона омада, мо дар;ол фа;мидем, ки ч; сањви да;ал, хатои љавонї кардем. Дар атроф чї ќадар мављудоти хуб, ба ;ар ранг. Аз ин эњсос гулўямон хушк шуд. Вале ба мо њоло пан;о;солањоро меоранд, маълум не, ки онњо чї хел...
- Ња-а - бо таассуф мад кашид Эњёгар ва ману Десантчї дар посух ризомандона о; кашидем.
Вале ба ёд овардем, ки дар китфамон погони афсарї дорем, самимона ифтихор кардем ва дандон ба дандон монда, кўшиш менамудем ба гирду атроф тири љигарсўзи  назар наандозем ва интизори таќдир шудем. Агар Нина-хола албастињои шохдор биёрад њам, мо пеши пояшон тасаддуќ шуда, онњоро чун зебосанамњои дараљаи олии тамоми соњилњои Бањри Сиёњ ќабул мекунем. Аз рўи принсип.
Аммо Нина-хола – оњ, чї хел аљиб аст Нина! - Ў бинии моро мисли гурбачањои навзоди њоло нобино пок карда монд. Вай ;амро;и ду духтари малламўйи зебо омад. Ё шояд пас аз фикри албасти;ои шохдор ба назарамон чунин намуд. То њол мо ;атто фикр накардем, ки худи Нина-хола насиби кї мешавад. Куљост њушёрии ќўшунњои зарбазани десантї?
– Мо дар ин љо, марњамат, – Десантчї аз паси миз љаста хест ва ба мизе ишора кард, ки дар назди асбобњо гулњои садбарги харидаамон меистоданд.
Нина-хола бо пирўзї ба дугонањояш чашм духт: - Хайр, ман ба шумо чї ваъда додам? Ва миёни ману Десантчї нишаст.
– Лейтенантњои калонро шинос мекунам, – Виктори бењад шодгашта ба наќши барандаи мањфил даромада, моро шинос кардан гирифт. – Олег, – ба Эњёгар ишора кард ў. – Дарвоќеъ, сапёри дараљаи олї. Ин кас Алексей Заремба, разведкаи мо дар сарњади љанубии Ватан. Ва ман, Виктор, аз ќўшуни њавої-десантї, ба ;е; гуна муарриф; ниёз надорам.
– Оля, Лена, – дўстонашро шинос кард холаи Нина.
Ин вакт Десантчї Оляро ба тарафи дигараш шинонда, холаи Нинаро назди ман гузошта, такрор кард: - Љанобон - рафиќон, имшаб ќоидаи «дасти рост»-ро пешнињод мекунам.
- Ин яъне чї? - Оля љониби ў хам шуд.
М;й;ои он;о ба ;ам печиданд ва шахсан барои ман комилан равшан шуд: бо Оля бояд хайрухуш кунам. Бо умед пин;онї ба канори дигари миз нигаристам, аммо дар он ;о Эњёгар ба Лена к;мак мекард, ки сумкачаашро ба пуштаки курс; овезад. ;амин тавр, салиби бебарорї ба сари ман фаромад. Эњ холаи Нина, Нина-хола. Бењтар мебуд, њамсолони худатонро меовардед, то рўйи њамсафони мо чун табаќи мисї намедурахшид.
– Хеле оддї, Оляљон, – бо раќс фањмонд Десантчї. - Албатта, агар чунин пой;о дар па;л;и ман њам бошанд, мисли оњу мераќсидам.  - ;оидаи дасти рост он, ки нархномаро бо кафи даст пўшида, њар чизи маъ;улро мегирї. Дар чап бошад, хоксорона, мувофи;и нарх ва имконият интихоб мекунї.
– Аљоиб, – каф кўфт Лена. Ман ;ам љонибдори «дасти рост».
Ман бояд пеш аз рафтор андеш кунам. Ё ба ;ама, махсусан ба зани навбатдор, хотиррасон кунам, ки ба шарофати кї дар ин ;о бадбахттарин љавонмард манам, ё баракс, аз ин њолати ногувор худамро бароварда, аксашро собит кунам.
Дар са;на садои наќора баланд шуд ва пеш аз он, ки ;амнишинонам фирор кунанд, ман аз ;ой хестаму дасти Нина-холаро гирифтам.
- Мо ра;с мекунем. Ва;те дастархон ороста шуд, ба мо хабар дињед.
– Моро њам, – гуфт Эњёгар ва њангоми омадани пешхизмат ба Виктор ишора карда гуфт: - Ин ;авон фармоиш меди;ад.
- Вай имр;з «бо дасти рост кор мекунад", - киноя кардам ман.
Ин дафъа Десантчї зиёд фикр кард, ки бо ў њазл мекунем, ё кор бо тартиби муќаррарї меравад. Мо дар ин вакт зуд ба анб;;и ра;;осон зада даромадем.
- Гумон доштам, ки Виктор сарвари шумост, - табассум кард холаи Нина. - Офарин. Бигзор чарх занад. – Ман ба ў љафс шудам, хушбахтона, дар раќсгоњ ин њоли табиист. Ба камараш даст бурдам:
- Ин шомро барои ту мебахшам, Нина.
Тафовути синну солро аз байн бурдам. Ба хулоса омадам: салиби худро чунон баланд бардорам, ки аз дурахши вай чашми дигарон хира шавад. Табассум кун, Нинаљон, ва;те ханда мекунї, ;ама дандон;оят якбора намоён мешавад, ту бемислу монанд мешавї. Пайкари нозукат хеле чаќќону сер;аракат аст. Поят, албатта, ба линги дугонањоят монанд не, аммо зебоии пой фаќат аз дур ;олиб, њангоми наздик шудан на;ше намебозанд. Биёед, мераќсем.
Олег ва Лена њам ба сўи мо роњ кушода омаданд. Њарду ризо ва хурсанд.
- Аммо холаи Нина њам зўр будааст! - ё барои таскин додан, ё узрхо;; барои аз таги бинии ман дузддидани арўс, ё ба э;тимоли зиёд, хеле самимона Эњёгар ба ман пичиррос зад.
- Хуб, биё, иваз кунем, – гуфтам дар дил, вале ба ў аксашро бо ифтихор арз кардам: - Нинаљон тилло, гавњари якдона!
Олег бо тааљљуб абрувонашро бардошт: ту чаќќон. Дар ин миён навозандагон ба ра;си оњиста гузаштанд ва ман о;;ш кушода, Нинаро ќабул кардам. Вай бо тамоми танаш ба оѓўшам даромад ва ман сина, тану бар, пой;ояшро ;ис кардам.
- Олег гуфт, ки ту соњибљамолак буда;, – пичиррос задам ман бо лабонам г;ши дар л;лаи мўйњо пин;он шудаашро љуста.
- Ту чї мег;ї? - Нина сарашро аз китфи ман бардошт.
- ;е; чиз, - арз кардам ман.
- Чаро? – маро ба шўр оварда, пурсид ў.
- Намехо;ам, ки бо ситоиши ман аз худ равию биниатро боло кунї.
Нина санљишкорона ба ман нигарист ва бовар кард, ки ман њазл намекунам ва шодон табассум кард ва боз биниашро ба синаи ман гузошт.
- ;ой, хобатон набарад, - садои Эњёгар аз наздикї омад. Виктор даъват мекунад.
- Ана њамин тавр, Нинаљон, - оњ кашидам ман, - бахтро мешикананд. Касе ба куљое даъват мекунад, бо чї сабабе бояд равем.
- Биё, наравем, - чашмонашро танг кард ў.
- Мо намеравем, – тасдиќ кардам ман ба љуфти муносиб, ки дар атрофамон давр мезаданд.
Нигоњи Ленаро пай бурдам. Метавонам ;асам х;рам, ки чашмонаш аз ;асад дурахшиданд. Медонист, ки вай зеботар, му;имаш, ;авонтар аз ;ст ва дар ;аъри дил омода мешуд, ки дар маркази тава;;у; ;арор гирад. Вале он муњаббати бошукўњ ва он мењри бебаркаш, ки аз даќиќањои аввал ба сари Нина борид, ба Лена намерасид.
Њарчанд оѓози шом хуб аст, вале ин њоло ањамияте надорад, анљом му;им аст. Лена, дар ;а;и;ат, зеботарин аст, ба сад рањ кобї, мисли ў намеёбї. Дар ин маврид њатто Десантчї бой дод. Ман Нина ва њам Оляро ба як Лена иваз мекунам.
– Хуб, меравем, вагарна ба ќадањњоямон мурч меандозанд, – Нина гўё ањволи маро њис кард ва якум шуда ба сари миз рафт.
Худо накунад, ки ягон каси дигар ба ;оли он бего;инаи ман афтад. Тан;о ба худ амр додан, ки чунин амал куну дигар хел не, кам аст. Ман гоњо аз ме;рубонии хонум ѓурур доштам, гоњо барои ин ѓафлате, ки ба сари ман овард, ѓазаб мекардам. Ин эњсос дар киноя, имову ишора;оям ба бача;о њам расид. Шояд чунон рўирост гуфтам, ки чанд бор ба ман нигоњи изтиробомез карда, илтиљо намуданд: «Базмро вайрон накун, баъд ягон илољ мекунем».
Чаро Нина духтарони зеборо овард! Ба Лена љойи гап нест, на тан;о зебо - чандир, ;ав;, парї. Маро бештар њузн фаро гирифт, ваќте њисобї карда, ба кўча баромадем. Мо калиди ;у;раро бо худ гирифта будем ва Эњёгар онро паси лўндаи оњанї бардошта пурсид:
– Кї аввал меравад?
Хонумњо ба њамдигар нигоњ карданд: ин, албатта, ба онњо вобаста. Ва он лањза Нина боз табъи маро ба фоидаи худ бардошт:
– Ин кори шумо, – ва руирост маро бо худаш бурд.
Ин дафъа дар чењраи Десантчї ва Эњёгар њасад падид омад, духтарон як навъ норавшан китф дарњам кашиданд.
– Шомпони худро гирифтем? Нина сумкаашро кушода диду сипас аз бозуи ман дошт. – Ба њама шаб ба хайр, то дидори навбатї...
Њангоми тобистон дар Бањри Сиёњ шаб нест. К;ча;о, со;ил;о, майдон;ои ша;р;ои курорт; ;атто дар зери ситора;о оромиро намедонанд. Гўё, аксари истироњаткунандагон аз Шарќи Дур омадаанду тафовути ваќтро эътироф кардан намехоњанд. Ин таассуротро он чиз пурќувват кард, ки дар байни онњо тафовути синну сол њам набуд: на танњо куртаю блузкањои сафеди љавонону духтарон, балки сари сафеди пирон њам медурахшиданд. Ва шаб ором аст ва ситора;о калон ва мадду љазри об танбал. Ва ;ама зан;ои атроф хубанд ва бе;тараш ;амонест, ки дар па;л;яш њастї, ба ў даст мерасонї ва узр мепурсї – мебахшї, ман њамту, нохост. Ва ў дар ;авоб танњо табассум мекунад ва зери дастат медарояд. Ва маълум мешавад, ки ма;з аз ;амин боварии занњо мардон бештар лаззат мебаранд. Њангоме ки дар наздик; ра;ибон нестанд. Ва;те шумо ба ;адри коф; зиёд нўшида, мастед, ва;те на тан;о шумо бо такаллуф сухан мег;ед, балки ба худатон ;ам лутф мекунанд: - Ч; хуб аст, ки дар бари ман њастї, марди ќав;, боназокат…
- Љое равем, ки ягон кас набошад, - хоњиш кардам ман. – Агар, албатта, чунин љой бошад.
Зоњиран, мо ба он чо мерафтем: Нина танњо худро љафстар карда, ќадамашро тезонд. Одамон торафт кам мешуданд ва ман ба ша;р ниго; кардам, ба фонусњое, ки моро гусел мекарданд.
– Метарсї? - Нина маро ба ѓайрат овард. Попўшашро кашида, лаб-лаби кафколуди бањри дар хоб базўр тобхўранда ќадам зад.
- "Аф;он-писар" дар кишвари худ метарсад? Хафа кардед, сардор. – Танњо аз сармо метарсам. Ва њоло ба назарам, мо ба самти ;анубу шар;ї меравем.
- Мо ба со;или бонувон меравем.
Ба ;ар ;ол, ба пешпох;рии ман санг айбдор буд, на ин паёми Нина. Ў ба наздам баргашт, мунтазир шуд, ки реги пойафзоламро меафшондам, интизор шуд, ки ;ро ба о;;ш гирам: зан дар о;;ш дар;ол бе њимоя монда ром мегардад. Нина њам ѓарќ гашту ором шуд.
- Гуфтї, ки ин бегоњ шоми ман аст. Ман оббоз; кардан мехо;ам. Бо ту. Ва дар со;ил шомпон мен;шем. Ба фикрам, дар умрам дигар чунин њолат такрор намешавад. Аз ин рў... – Вай суханашро тамом накарда, хомўш шуд.
– Дар он љо занњо бисёранд? Ман мавзуи суњбатро иваз кардам. Њаминаш намерасид – ашки њасрат, ёди рўзгори пешин, изтироби дил.
- Танњо манам. Ч;, ба ту коф; нест?
- Кофї њастї, њазл кардам. Рафтем.
- Мо аллакай омадем.
Як рањчаи танги регу сангреза дар миёни ба;р ва к;; – њамин аст со;ил барои оббозии бонувон? Ман дар бораи он бисёр шунидаам ва беихтиёр интизори дидани чизњои ;айриод; шудам. Вале дар ин ;о аз маљмуи муаммоњои афсонавї - тан;о як акс-ро;и мо;тоб дар ба;ри ором асту халос.
- Маро о;;ш бикун.
Ман бо камоли майл итоат кардам.
- Имр;з каме норо;ат будї аз ман, - гуфт нога;он Нина дар бораи он, ки ман тамоми шом дар бораи он фикр мекардам. Вале њамон замон ў бо кафи дасташ да;они маро п;шонд, пеш аз он, ки ман хашму ѓазабамро иброз кардан хостам. – Ман њамаашро дидаму њис кардам, кўдак нестам. Ва ба њар њол ту ба ман як шоми оли;аноб бахшидї. Љањоне сипос. Албатта, метавонистам бо чунин дугонањоям оям, ки дар байнашон ман ба хонандаи синфи да;ум монанд мешудам, аммо... ба шумо ра;мам омад. Вале аз худам гузашта натавонистам. Бахшиш. Ман хостам бо шумо бошам. Охирин бор…
- Бас, Нина. Самимона мегўям, бо ту будан бароям хуш аст.
- Рост? Медонї, инро баъзан ;ис мекунам. Пас аз ду р;з ман меравам ва ту бар хилофи д;стонат озод мешав;. Мехо;ї, - к;шиши навбатии эътирозамро ;атъ кард ў. – Мехо;ї боз як чизи дигар г;ям?
- Биг;.
– Рафиќонат бар акси ту шабро дар санатория, дар кати худ рўз мекунанд.
- ;а? - Ман ба Нинаи маккорона табассум карда нигариста, намедонистам, ки ин хабарро чї тавр ќабул кунам. 
– Ња. ;арду соњибљамолак њамроњи модару духтарашон зиндаг; мекунанд. Ана ;амту, - гуфт ; на бо хашм, вале бо њисси инти;ом.
Дар дил ба бача;ои мо;ирона дар ѓафлат монда рањмам омад, аммо баъд ба ёд овардам, ки ч; тавр он;о ба пой;ои дарози базеб часпиданд. Шояд Нина њам инро пешакї њис карда, занњоеро интихоб кард, ки дар курорт њуљраи алоњида надоштанд. Эњ, занњо…
- Хуб, биё, ин гапњоро тамом кунем. Бењтараш, мен;шем."
– Биё.
Вале ба кушодани шиша фурсат наёфтем: ба гўш овозњо расид ва мо дар паси буттањои назди обрав нишастем. Ана ба ту ;ойи хол;. Не, дар ;ануб ба хилвати шаб бовар кардан ќатъиян мумкин не.
Дар сањни бањри аз сиёњї дурахшон суробњо пайдо шуданд ва ман бо ќаноатмандї кулоњи афсарии онњоро дидам. Одамњои худї. Њама бо њаяљон сухан мегуфтанд ва ногоњ рўбарўи мо истоданд, гуё пайрањаи моњтобї танњо аз њамин љо мегузашта бошад. Суроби шиша дурахшид, ќу-ќули аз гардан рехтани шароб садои танбали мав;;оро халалдор кард.
– Барои бањр, ки мо онро посбонї мекунем, – афсарон љомњоро бардошта, бо либоси расмиашон рост ба об даромаданд. Об то миёнашон расиду н;шиданд ва шишаро ба шуоъи мо; дар рўи оби ба;р партофтанд ва ќад-ќади соњил роњашонро давом доданд.
- Имруз – ид, Рузи сарњадчиён» – ба ёдам омад он сана.
– Ба ;ар ;ол, дар нињоди афсарон чизи аљибе ;аст, – андешамандона бо ангуштонаш садо баровард Нина ва ман ба сар;адбонон барои чунин рафтор, ки беихтиёр обрўи маро дар пеши назари хонум баланд карданд, хаёлан ташаккур гуфтам. – Дурусттараш, аз ќадим, аз китобњо замони кўдакиамон мондаанд. Рости гап, ба осоишгоњ ман мањз барои њамин омадам, ки … чї тавр ба ту фањмонам… бо њарбиён наздиктар шудан хостам.
– Пеш аз ин дар куљо кор мекардед?
– Дар осорхона. Роњбалади гурўњњо будам.
– Шояд мардњо ба экспонатњо не, ба шумо нигоњ мекарданд? Агар ман мебудам, ;амин тавр мекардам.
– Инаш њам буд, – розї шуд Нина бо табассум - Кам бего;е бе занги телефон мегузашт: "Салом, маро дар ёд доред? Дар экскурсия њамроњи шумо будам, дар танам куртаи сафед буд». Мухлисон њама як хел курта мепўшанд ва ба як рўй метобанд. Ба ёд мемонад тан;о оне, ки бисёр савол меди;ад. – «Алло, – давом дод Нина бо овози каси дигар, – медонед, ба театр тасодуфан ду билет гирифтам»… "Хайр, шумо ;ардуи онро ба ман меди;ед?" – «Не, яктояш барои шумо, дигараш барои ман»… Дар аввал мисли абла;ча давида, фикр мекардам, ки бахтамро ёфтам. Баъд хаста шудам. Театрњо, намоишњо ва баъд љойњоро интихоб мекардагї шудам...
Вале як чиро фањмидам: аз чї сабаб бошад, ба ман фаќат онњое занг мезананд, ки њама чизро доранд – оила, фарзанд, мошин, бўстонсарой, мансаб. Вале аз ин бештарашро мехоњанд, то аз дањону биниашон баромадана... Ба дилам зад. Баъд дар садопардањои овозам нуќс пайдо шуд ва ман бо хушнуд; ба ин кор гузаштам.
Сарњадчиён хеле дур рафтанд ва мо аз пинњонгоњ хазида баромадем.
– Мо то њол нан;шидем.
– Гап нест, – пўки шишаро кушодам, вай садо бароварда, ба торикї парида рафт ва Нина бо ханда кафи дасташро зери кафки аз гардани шиша шорида гузошт.
- Акнун мехо;ам оббоз; кунам, - бо нози омехта бо фармон пас аз н;шидани ду њавуч шароб гуфт ў. – Фаќат либоси оббоз; надорам. Аммо ин со;ил барои бонувон аст. Пас, ё каме дуртар рав, ё рўятро гардон.
Албатта, чанд ;адам а;иб рафтан бе;тар. Чунки чашмњо ба шаб одат кардаанд ва торик; тунук шуда, буриши со;илњоро тан;о дар дурињо пин;он мекунад.
Нина тугмаи куртаашро кушода, онро бепарвоёна болои сангњо партофт. Сафедии синабандакаш чашмро хира кард, вале њамон замон чангакаш шараќќї карда кушода шуд ва он њам лањзае дар ;аво бол зада, ба замин афтид. Нина бо пушт ба ман меистод ва њангоме ки аз домани ба поён афтодааш баромад, ман дарњол нафањмидам, ки ў њама либосашро кашидааст. Нафасам танг шуд, аммо ба с;яш ;аракат кардани маро дида, Нина зуд ба сўи ба;р рафт, ба оби ороми он даромад ва бо хуш;ол; нидо кард:
– Ин љо биё, чї ќадар форам аст!
Худро дар оби хунук тасаввур карда, ларзидам. Аммо дар зери по г;ё тир х;рда бошад, бюстгалтери бол;ояш печидаи сафеди ў афтода буд, дар пайро;аи мо;тобии рўи об зани урён хушњолона шино мекард ва ман бо ангуштони ларзон тугмаи куртаамро кушодам.
Об гўё бо миллион;о с;зан ба танам халида, маро сўзонд. Љаста ба со;ил баргаштан салоњ буд, аммо Нина шино карда пештар омад, дастонашро ;унбонд ва хост ба ман об пошад. Њамроњи дастон синањои сафедаш пасту баланд шуда намоён гаштанд ва барои зудтар рафъ кардани дањшати сармо ба сўи онњо шитофтам. Аммо дастам нарасид, тан;о болои баданаш ла;жид. Бо сар зери об ѓўта зада, ба шиками нарму ронаш даст расондам. Дар ин њол тайёр будам, ки ба сўрохии даруни ях афтам.
Саросема аз об сар бардошта, к;шидам соњиб шавам ба оне, ки насиби ман буд. Аммо Нина маро сабук тела дода, ба сиёњии бањр шино кард. Якчанд ќулочак кашидан коф; буд, ки ба ў баробар шавам, гирдаш тоб хўрам, аз ламс кардани тани зан хушнуд шавам.
- Бикўш, ки рўи об хобида ба осмон нигарї, - гуфт ; ва дар об рўболо шуд.
Аз байни оби тира рах;ои сафеди офтобнадидаи пеши баданаш намоён шуданд, аммо барои он ки худамро азоб нади;ам, ба ў пайравї кардам. Ва аљиб, ки дар як лањза ором шудам: ногањон дарк намудам, ки зебоии зан ва табиат њамоњанг шуданд! То ч; андоза он;о ягонаанд ва хешу таборї доранд! Кї гуфт, ки зан аз ;абур;аи Одам офарида шудааст?
Ва дар айни замон, му;им нест - ситора;о ч; гуна бошанду осмон ч; гуна, агар дар барат зане бо тани ларзон мељунбаду кофист тан;о дасти худро ба ў дароз кунї. Аз табиат чашм пўшида метавонед, аммо аз зан не, чунин нерўе нест. Њарчанд шоире гуфтааст: «касе, ки ;ама чизро якбора мехо;ад, бечораест, ки сабр надорад»…
Нина бори дигар ;аракати маро ба с;яш ;ис кард ва боз о;илона бо тамкин маро боздошт:
– Ман обро хеле дўст медорам. Сардашро боз ;ам бештар, г;ё дар он дубора таваллуд мешавам.
– Пас, ту маро гарм мекунї.
- Эњња, ана, то куљо расидем - аллакай мардро бояд гарм кунем. Тасодуфан, ;ар; шудан намехоњї?
- Фа;ат дар о;;ши ту.
Њазл кардаму дар;ол аз гуфтаам пушаймон шудам: њама чизи ;айритаби; ;оло да;алона садо меди;ад. Ягона амали одилона - шино кардан ба со;ил аст. Зан охир аз ;абур;аи мард офарида шудааст - Мо бе он;о зиндаг; карда наметавонем.
- Ба ќафо шино намекунем?
Нинаро каме пештар гузарондам, - охир, бало занад, љентелменам, ;атто дар об аз паси ; шино карда, мек;шам ваќти ќулоч кашидан об аз таги дастам ба ў пош нахўрад ва Нинаро тамошо кунам. Ва;те ки пой;о ба замини сахт расиданд, ;арду бозистодем. ;аво назар ба об сардтар буд, аммо Нина шах шуда истод, э;тимол ч; кор карданашро андеша мекард.
Ташаббусро ба дасти худ гирифтам, – дигар тоќати худдорї намонд, ба насињати шоир дар бораи маќоми сабр туф кардаму аз пас наздик шуда, ўро оѓўш кардам. Теппачањои нармро ёфта, он;оро фишурдам. Аз байни мўйњои тараш гарданашро бўсидам. Баъд навбатдорро сабук рўи дастонам бардошта ба соњил бурдам. Об тани Нинаро тарк намуда, о;иста-о;иста ;ама баданашро кушод, тан;о як к;лчаи хурд дар байни шикаму пой;ояш бо;; монда, секун;аи сиё;ро пин;он мекард...
Баъд дар Афгонистон њазорњо бор ин манзараро хоб дидам ва тасаввур кардам: Нинаро бардошта мебарам ва кўли хурдакакро мебинам. Ва чизе дар дилу афкори ман шикаст. Аз иќрор шудан ба худ тарсида, ногањон пай бурдам: баъди таътил љангро барои сарњадњои љанубии Ватан бас кардам. Не, ман ба касе хиёнат накардаам, ба ;ои худам касеро зери тир нафиристодаам, дар ин маврид шарафу ви;дони афсарии ман пок монд. Ман тан;о барои худам, барои зинда баргаштан талош намуданро сар кардам. «Барои пўстини худ», - ин њазл дар Афгонистон маъмул гашта буд.
Аммо дар атроф д;стон - лейтенантњо хидмат мекарданд, ки дар ;ар набард ба хатти аввал мебаромаданд, ба марг омода буданд ва аз ин намеранљиданд. Он;оро бо он сар;адбон;о му;оиса кардам, ки ба хотири ба ном хидмат, ба ба;р рафтаанд. Бале, бештари онњое, ки мељангиданд, њатто намедонистанд, ки дар баробари љони худ боз чињоро аз даст медињанд.
Ва ман аллакай медонистам. Аз он рутубат, ки маст мекунаду мадњуш, як љуръа даркашидам. Ман медонистам, ки ба ку;о ва назди кї баргардам. Дигар намехостам ;атто ёди он шоми бо Нина гузарондаамро аз даст ди;ам. - О;, ч; хушбахтист зани ларзонро ёфта гарм кардан дар рўи либосњои саросемавор партофта!
Ва ман нисбат ба он;ое, ки метавонистанд ва мехостанд маро кушанд, мисли р;бо; э;тиёткор ва мисли паланг бера;м шудам. Ва ордени Ситораи Сурх барои зинда мондани ман аст, на барои шуљоати махсус дар он љанг.
Ва ман зинда мондам.
Аммо нога;он маълум шуд, ки дар дилам тан;о як шодии пин;он; ;ой надорад. Худро ба  тайёраи на;лиётии ;арб;, ки моро ба Иттифо;и Шўравї мебурд, тиќќонда, аз тиреза ба гуселкунандагон нигариста, дар байни он;о касеро надидам, ки ба гусели ман омада бошад. Ва ба худам нафрат кардам. Ва иќрор шудам ба он чи, ки барваќт фањмо буд: ман ба он лейтенантњо ва капитанњое, ки дар майдони љанг дар бораи пўстини худ не, балки дар бораи љанг фикр мекарданд, хиёнат кардам. Аз ин р;, дуруст карданд, ки ба гусели ман наомаданд. Дар ;анг пин;он кардани чунин њолат душвор аст, худро дигар хел вонамуд кардан аз он њам душвортар. Ва агар ;аёти маро Нина ва пайро;аи мо;тоб дар со;или бонувон на;от дода бошад, пас ма;з он;о маро водор карданд, ки ба худ нафрат кунам.
- Баргард, – пичиррос зад Нина он бего; дар манзилаш. – Гўё ;оду мекард. - Баргард ва маро дарёб...
- Акнун бармегардам, – бо итминон посух додам ман ва надонистам, ки баъдтар ;ар боре, ки ;анги Аф;онистон ба ёдам меояд, худамро бад мебинам. ;арчанд ягон гуно; надорам.
Ман баргаштам, вале назди Нина нарафтам. Ва њар дафъа аз роњхат ба он санатория катъиян даст мекашидам.
Аммо такдирро фиреб дода, аз гузашта пинњон шудан имкон надорад.
Боре дар нуќтаи даъвати шањри Пятигорск бо Эњёгар рў ба рў шудам. Вай њам мисли ман барои бурдани аскарони љавон омада буд. Дар сари синааш ду блоки ордени Ситораи Сурх овезон бошад њам, дар погонњои фарсудаи куртаи чиркинаш ба љои ситорачаи сеюм сўрохињо намоён буданд.
- Унвонамро то лейтенанти далер паст фароварданд, – ;айрон шудани маро дида, фа;монд Олег. – На дар вакташ нўшидам…
Вай ширакайф буд, вале ваќте гуфт, ки Витка - Десантчї дар мошини зирењпўш ба мина бархўрда, таркида, сўхтааст, мо бе сухан ба ќањвахонаи болои теппача баромадем. Ман таъом фармудам, ба хотир овардани гузаштаро ба таъхир андохтам. Олеги маст, ки унвонашро паст намудаанд, бе нигоњубин мондааст, бо ифтихор ва... софдилона менишаст. Танњо баъди ќадањи сеюм, ки барои Десантчї гуфта шуд, ногоњ чизе ба ёдаш омад:
- Исто, ба фикрам, ман бояд ба ;ое равам.
- Ба ку;о? – Ўњдадории ; дар ёдам буд, аммо вазъи умумии рўњї чизе намехост. Ва бо ин ањвол куљо њам меравад? – Бехтараш, бишин.
- Не. Ман бояд ба ким-куљо равам. Ку;о буданашро дар ёд надорам, вале рафтан даркор.
Вай базўр аз љояш хеста, кулоњашро ба оѓўш гирифт ва пеш аз он ки ўро дорам, худро аз панљараи айвон партофта поён рафт. Дар доманаи теппача бархеста, худро дуру дароз афшонда, ба тартиб андохт, дурудароз кулоњашро ба сараш рост кард, ба атроф нигариста, самтеро интихоб намуд. ;увваи коф; надоштам, ки сарамро боло кунам, аз ч; сабабе худамро хотиррасон накардам. Тан;о аз пасаш тамошо кардам, то даме, ки Эњёгар дар паси бутта;о нопадид шуд.
Дар ;айрати онам, ки агар он бего; Нина ба Эњёгар ё Десантчї мерасид, оё дар ин ;а;он, дар сарнавишти имр;заи мо чизе та;йир меёфт? Албатта, ба;р, со;ил, манзил то сањар аз онњо мегашт, аммо зиндагии он;о дигар мешуд? Ё аз сарнавишт гурез нест?
– Ба шумо, рафиќ капитан, боз ягон чиз даркор? – Пешхизматдухтар ба наздам омад.
Ман ягона муштарї будам ва ; шояд ваќт дошт, ки тава;;у;и бештар зо;ир кунад.
- Мебахшед, шумо дар ин ;о… со;ил барои бонувон доред?"
Духтар сурх шуда, хо;иши маро ба худаш нисбат дод ва ман ма;бур шудам бахшиш пурсам:
- Не, не, ман њамту, як чї ба ёдам омад.
- Охир, мо ба;р надорем, со;ил аз ку;о пайдо мешавад? - Пешхизмат нарм табассум кард. Агар маст мебудам, шояд аз ин савол ;айрон намешуд. Аммо дуруст, ки роњи ќафо гаштан нест.
– Пас, як љом шомпон.
Н;шидам барои Нина, барои се нафари мо, барои онњое, ки ;ан;з зиндаанд, майзада нашудаанд, ба касе хиёнат накардаанд. Барои як пораи умри худ, ки ного; чунин сурат гирифту чунон зебо шуд ва њам лаънатзада гашт…
Тарљумаи Љумъа Ќуддус