Атрута

Атрута.

Стась колькі год мав мянушку
Атрута. Як другое ім'ё.  Цішком так яго называлі.

Чаго прыляпілася мянушка, ніхто і ня ведаў.

Стась траўнікам быў.
Лячыў людцаў ад усялякіх хвораў. Зёлкамі. Настоямі. Паважалі Стася на Палессі.

У газэце раённай друкавалі. Во- чалавек лекар.
Адбою не было ад кліентаў.

Дзеўку , маладую прывезлі да Стася.  Каб паглядзець. Мо вылячыць.  У краіне сталічныя  аніякія лекары не браліся за стан дзяўчо. А грошав на Эўропу, Ізраіль і ЗША ў ейнага бацькі не було. Адкуль грошы ў простага трактарыста.
Зчарнела дзяўчо вонкава і ў сярэдзіне.

Паглядзеў Стась на дзяўчо. Паразмаўляў. І з бацькам. Доўга гутарку в'ёў.
Далі абодва згоду.

Стась у лес пайшоў. Грыбы зьбіраў. Не абы якія. А тыя, якія ніхто не бярэ. І ніхто не бачыць. Калі яны растуць. І дзе.
Толькі ў даведніках навуковых пішуць на латыні іх назвы. І якую атруту яны вапрадыктоўваюць.
Што ні есьці,  кранацца іх нельга. І в іх бок глядзець, бо некаторыя могуць стрэліць у вока джалам з атрутай.
Во якія грыбы на нашым Палессі  ёсць.

Адэльку Стась у другой хаце пасяліў. Год варыў грыбы. Настойкі  рабіў.
Адэльцы даваў.

Ніхто не ведаў, дзе знікла дзяўчо. А бацька маўчав.

Адэлька ачуняла.

Зараз жыве у штаце Паўночная Караліна.

У яе дзьве дачкі. Якія навучаюцца ў школцы сучаснага мастацтва.

А Стась памёр. Праз пяць гадоў як. Як і бацька Адэлькін, Пятрок.  Чарнобыль тут на век. На Тураўшчыне.

Атрута.
Паветра  атручана тут,  горам, сьлязьмі і жыццямі памерлых немаўлят.

Стась Атрута.

Ніхто на ягоныя могліцы ня ходзіць.
У беларусаў памяць нядоўгая.