Разагрэтыя сонцам...

Разагрэтыя сонцам прыпёкі,
Ад суніц дзіўны, казачны пах.
За каналам, такім недалёкім,
Лес сасною нагрэтай прапах.

Меднаствольныя стройныя сосны,
Як салдаты стаяць у страю.
Сустракаюць прыгожыя вёсны
У сапраўдным палескім раю.

Пірамідкай, трыкутнікам гожым,
Верхавіна нябёс дастае...
Днём вясновым вясёлым прыгожым,
Лес сасновы натхненне дае.

Нібы вікінгаў строі-атрады,
Сосны роўна радамі стаяць.
Прыгажуні чаруюць парадам –
Меднаствольна-чырвоная раць.

Разагрэтыя сонцам прыпёкі,
Летуценне, прывабнасць пары...
Родны лес ды канал недалёкі,
Шлях-сцяжынка да Лысай гары.


Рецензии
Добрый вечер!
Хорошо написали о родной природе!
Понравилось!
С уважением,

Фархад Аскеров Рамизоглы   25.05.2023 15:43     Заявить о нарушении
Благодарю Вас, уважаемый Фархад Рамиз оглы, за отзыв! С добрыми пожеланиями и теплом!

Татьяна Цыркунова   25.05.2023 21:16   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.