Прыемна мне...
Я іх імкнуся словам варушыць,
Прыгожае адзенне з думак шыць,
Таму пісаць санеты сэрцам мушу...
Я адчуваю ў сэрцы асалоду
Ад гутаркі з далёкім чытачом,
Як быццам бы плыве чароўны чоўн,
Паўнюткі цеплыні і прахалоды.
Жыву я на зямлі ўжо шмат гадоў,
Мне пачуццё сваё аддаць патрэбна...
Я водгукаў пужаюся ганебных,
Усёй істотаю баюся чэрствых слоў,
Саромеюся жорсткасці высноў,
Маўчання золота каштоўней слова срэбра...
Свидетельство о публикации №223062301162