Курган

Курган задумлівы, здзічэлы,
Хмызняк даўно пануе тут.
Калісьці правілі баль стрэлы,
Сцвярджалі прашчуры статут.

Сабой курган напамінае:
Захопніка чакае смерць...
Няхай міне бяда ліхая,
Курган працягне дзірванець.

Правадыром быў князь мясцовы,
Дружына моцная за ім.
Трымаўся ён за меч айцовы,
Гучала песня – славы гімн.

Ляцела прэч чужая зграя,
За ёю стрэлы наўздагон.
Захопнік хцівы памірае,
Такі яму тут выпаў кон.

Узрадаваны люд мясцовы
Зямельку шапкамі насіў.
Нябожчыку – каптан парчовы,
Хоць той аб гэтым не прасіў.

Сумленна пахавалі людзі,
Захопнік-вораг моцна спіць.
Ніхто яго там не абудзіць,
Як помнік наш курган стаіць.


Рецензии
Татьяна, здравствуйте!
Вот как Курган и гордость потомков, и защитник от внешнего врага. Историю надо чтить и уважать, помнить своих героев!

Понравилось!

С уважением,

Владимир Войновский   06.09.2023 14:17     Заявить о нарушении
Курган, как грозное напоминание врагам, как память о славных наших пращурах...
Спасибо за рецензию, Владимир!
С поклоном!

Татьяна Цыркунова   06.09.2023 14:33   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.