В. Отрошенко Пирог счастья в переводе

Владислав ОТРОШЕНКО

Самб;саи бахт

Дар шаби Мавлуди Исо, ниќобпўшњо аз тамоми ма;алла ба њавлии бибї Анна барои хондани суруди солинавии «Коляда» омаданд.
Фирси гунг омад, худро мо;ирона ба зани фарбе; табдил додааст - лунљњояш суп-сурхак, аз ду тарафи сар кокулњои ѓафси бофта, дар сари синаву ќафояш аз зери либос болишт;оро чунон хуб гузоштааст, ки мисли ;а;и;; менамуданд ва ўро шинохта намешуд, агар ваќти хондани суруди њамсаро Фирс хом;ш меистод.
Мо ба роњи дашт рафтем, ќаиќча бурдем,
Дар дашт мо касеро хафа накардем,
Тан;о ба осмон, ба ахтар назар кардем,
Ва мо дар осмон Масе;ои к;дак дидем!
Аммо Фирс намехост хомушона аз бибии Анна пули ну;ра, дастп;шак;ои нав, р;ймол т;;фа гирад ва ; низ ба таври худ месуруд.
– Мо-мо! Мо-мо! – мувофиќи оханг ѓур-ѓур карда, гарданашро дароз карда, дар љояш мераксид.
Латиши њамсоя аз поён бархест - да;шатнок, пойлуч, бо асои азим ва риши дурушти аз лоси заѓирпоя сохта, ки аз зону то ба;алашро фаро мегирифт, аз болои пашми худ п;стини хокистарранги оњуро печонида буд, ки дигар ва;т;о дар болои он ќадам мезад, дар рўйи м;инаи сурхи он истода, бо гантел;о ё эспандер машќ мекард, дар оина гоњ ба синаи васеъаш менгигарист, го;о ба думи дарозу ;авияш.
Бобои Манилов аз дар даромаду њавои хунукро чун буѓи дурахшон бо худ овард, дар тан пўстини хирс дошт; Бибї Манилиха аз гарданаш банд баста кашола мекард, худаш дар пой м;за, бо шими оташранги атлас, муйлаби сиё;и рангубор ва г;швораи ;ал;адор - худро ;амчун лўлї муарриф; мекард.
- Њай-на-на-нэ, њайй тиллоиям! – бо овозе, ки хоси ў набуд, ба хирс дод зад ў. - Хайр, салто бикун, азизам, чаппагардон шав, аллос зан, мардумонро шод бикун!
Та;дидомез ба дар мушт зада омаданд Падар Василий, ко;ин Васёк, ки сол;ои т;лон; дар сари теппаи Разин, дар хонаи тираву зебои калисои дер боз бастаи Александр зиндаг; мекарданд, боз чанде мушт кўфт ва нога;он ;елида даромад – хурди мудаввари ;ама љояш бо латтањои дањшатнок печонида, бо р;ймол;ои дарида, дар тан куртаи чиркину куњна. «Ба хотири ид, ба як гадо идона дињед!» – хурсандона дод зад ў.
Дар тан пўсти гўсфанд дугоникњои Манилов – наберањои Манилов аз паси ў љањида даромаданд – кадуњои холї дар сар, ки барои чашмони дурахшон ва дањони хандонашон сўрохї гузоштаанд.
Троня њам дар шаби Мавлуди Исо гўё либос иваз кард. Њамон шими катонї ва куртаи пахтагинашро пўшид (чї сармо, чї гармо парвое надошт) ба сар куло;и одие гузошт, ;амон намудро, ки писари Ангелина Лёсик - сардори кинотеатр дар бо;и Атаман, мепўшид. Ва тасаввур кард, ки бо ин либос ; ба таври шинохтанашаванда таѓйир ёфтааст.
Троня аз њама дер омад. Вай пинњонї ба назди дари даромадго; омад ва к;шид, ки барфи аз тиреза;ои равшан намоёнгаштаро зер накунад. Дар роњрав, дар пањлуи дарњо занги барќї садо дода дар долон бо алам чир-чир кард; занги дигар њам буд, ки ман онро самимона д;ст медоштам, зеро агар ѓалаќаи ба дар часпидаашро, ки мисли калиди калони бозича;ои механик; њаракаткунанда ба назар мерасид, сахттар тоб дињї, фазои тамоми хонаро бо шиќир-шиќири хуш;олона пур мекард; инчунин як ;ал;аи бирин;ии вазнин њам буд ва дар зераш чу;урие дошт, ки аз зарба;ои дар зиёда аз сад сол кўфтаи мардум пайдо шудааст. Аммо Троня на ба занг, на ба ѓалаќа, на ба ;ал;аи бирин;; даст нарасонд. Вай дар таги дар, кулоњро чуќур ба сар кашида, сарро ба китф кашида, китф;ояшро ба г;ш;ояш расонда, бо овози паст фарёд зад:
- Та; - та;! Касе омад!
Дар;ол ;ро шунидан ;айриимкон буд, зеро дар толор аллакай ѓавѓои шодиомезе ба амал омад, ки як амали деринтизорро пайгир; мекард: Бибї Анна тањти суруди ниќобпўшон оши худоиро чашида, аллакай халтачаи т;;фа;о ва пул;оро пеши онњо мепартофт. Ната ва Ангелина аз толори ;амсоя, ки аз б;и с;занбарг;ои тафсони санавбар ва чаро;;ои шамъи гарм пур шуда буд, самб;са;ои сењрноки шом омода кардаи Аннаро дар табаќи калони чинї бароварданд. Дар ќаъри он сурати киштии бодбондор буд, ки онро ё ѓоратгарон, ё моњидорон бо ѓайрати калон ба бањри пурталотум тела медињанд. Њама самбўсањо творог доштанд, ба истиснои сетоаш. Дар як самбўса орд буд: вай ба чанголаки касе, ки расад, барои ў тамоми сол орд фаровон мешавад. Дигараш хол;, ;ама аз хамир: ;ар к; бих;рад, на нек аст, на бад. Ва дар сеюмаш як тангаи ну;ра бо сари харошидаи шо; Николай њаст. Ана вай самб;саи бахт аст...
- Та; та;! Касе омад! Троня каме баландтар дод. - Та; та;! – бо камоли ѓайрат такрор кард ў ва нињоят, гўши дугоникњои Манилов ногањон ўро аз зери кадуи сарашон шуниданд ва дарро ба рўяш кушода, ангуштони ишоратии худро ба дањонњои дар каду тарошидашудашон гузоштанд.
Троня хурд-хурд кадам зада ба толор даромад ва њоло њам сарашро ба китфаш, китфашро ба гушаш расонда, худро ношинос вонамуд мекард.
- Оо;оо, ин кист?! – бо тааљљуб хитоб кард бибї Анна ва чунин вонамуд кард, ки Троняро нашинохт.
Ната низ чунин вонамуд мекард.
– Ња-а, ин латиши мост! – гуфту кафи дастонашро пеши бар печонда, ќафонокї ба тарафи худи латиш рафт, ки дар паси вай меистод ва кайњо боз ўро бо м;и ;ингила ва љисми тавонояш ;ама шинохта буданд.
– Не, Наточка, не! Ин Лёсики ман аст! Лёсики ман! - Ангелина зуд ба ; эътироз карда, ангуштони дарози ќоќашро дар ;аво ;унбонд. - Ана, бин - куло;аш намадї… хокистар;! –бошитоб чир-чир кард ў.
Аммо Троня намехост, ки на латвияг; бошад ва на Лёсик.
Шакли танашро таѓйир надода, гуё бо тамоми баданаш дар зери кулоњи хурдакак пинњон шуда бошад, Троня дар мобайни толор истода, пинњонї интизори тахминхои дигар истод... Интизор шуд, интизор шуд; чашмонашро аз ин тараф ба он тараф гардонд, ба  таври ба худ хос табассум мекард, на бо тамоми че;рааш, балки метавонист тан;о бо узв;ои назди чашмонаш ва дар биниаш, табассум кунад, вале дар лабу мана;аш алами гумнашавандае мисли ;амеша љой дошт. Ва нога;он  тоќаташ тоќ шуда, куло;ашро бардошт ва дилпурона фарёд зад:
- Ман Фирс!
– Аммо чї гуна Фирс, азизам? – бо мењрубонї шубња кард Ната. - Фирс гап намезанад.
– Фирс! Фирс!  – Троня боз њам дилпурона такрор кард. Ва баъд ба латиш ишора карда, шодон хабар дод: – Ана вай шайтон, дар ин љост!
Ва дили ман ба ларза даромад. Зеро ман возе; тасаввур мекардам, ки Троня ;оло ч; кор хо;ад кард... Аллакай равшан мебинам: - ; бо њарду пояш му;р зада, ра;с мекунад, ё њарду дасташро ба пушти сар партофта, бо овози баланд, бо шавќу ;авасу за;рханда таронаашро месарояд ки боре дар кўча хонда буд:
- Шайтон! Шайтон! Шайтони зард!
Дар ;а;аннам тухмашро ме;унбонад!
Духтаронро бо тухмашба наздаш мехонад!
– Аммо ин;о ч; гуна духтаронанд, Троняљон? – Ман аллакай овози љиддии Ангелинаро мешунавам, ки бо кунчковии монданашаванда њамеша дар худ њам лоуболї ва хам найрангро нињон медошт. Ман инчунин овози Троняро шунидам, ки аз ;ар воќеаи дар но;ия ва ;а;он р;йдода огоњ аст ва бо ;идду ;а;д, бе кина, ;атто р;;баландкунанда ;авоб меди;ад: "Э, ин;о, бибї Галина, хамонњоеанд, ки набераатон бо он;о картабоз; мекунад ... хубрўяканд... ќанчиќчањо... "
Аммо, ба хушбахтии ман, он чї дидам ва он чи шунидам, дар шаби Мавлуди Исо р;й надод, њарчанд ки бояд ;атман воќеъ мешуд.
Худро наљот дода, бо камоли кордонї бо оњанги Ангелина њарф задаму хотиррасон кардам: «Чаро ниќобпўшро бо самбўса зиёфат намекунем?». Ва њамон лањза ба ў бо чанголак самбўсаеро дароз кардам, ки як да;и;а пеш тасодуфан дар табаќ сайд карда будам ва дар он - ман инро медонистам, зеро чангак дар самб;са ба чизи сахте бархўрда, хом;шона харошида буд - тангаи ну;ра бо сари шо; Николай буд.
Пас аз як да;и;а, ва;те ки Троня самб;саи сехрнокро газиду аз он тахти шодии умум; бахти яксолаи худро пеш кашид, ман аллакай ором будам. Рубл;ои оханиро, Троня новобаста аз он ки сари кї онро зеб медињад - подшо; ё Ленин - хеле д;ст медошт. Вай рубли шо;онаро дар мушти худ сахт фишурда, а;иб гашт, аз дари кушод, ба торик;, ба т;фони барфи дурахшон шитофт ва дар он ;о нопадид шуд ...

Тарљумаи Љумъа Ќуддус