Дахшати шохон 6 а

Шо; Шу;оъ, шо;зодаи Музаффарї ба Темур таслим шуд ва кишварро аз њуљуми харобиовар боздошт. Вале зуд даргузашт, Шероз ва Форсро ба писараш Зайнулобидин, Кирмонро ба бародараш А;мад супурд. Љиянњои ; Шо; Я;ё ва Шо; Мансур барои Исфа;ону Язд ;ангиданд.
Темур пас аз марги вассали худ (октябр-ноябри 1387) мулки Музафарињоро ишѓол кард. Аз ;амадон гузашта, рост ба Исфа;он рафт. Музаффари Кошї шитофт, ки калиди шахрро ба у дихад; Темур ботантана вориди Исфа;он шуд ва сипас дар беруни он тава;;уфго; ташкил кард. Ба назар чунин менамуд, ки вазъият ором шуд. Нога;он як шаб сокинони ша;р бо;гиронони Темуриён ва ;анговарони Мовароунна;ро, ки дар ро; буданд, куштанд. Темур ба газаб омада, фармон дод, ки ањолиро ба катл расонанд. ;ар як гуруњи артиш вазифадор буд, ки додан ми;дори муаяйни сари буридашуда барои намоиш «овезанд». Зафар-номе, ки рўзноманависи расмии Темурланг буд, навиштааст, ки 70 ;азор сарро "он;о дар паси девор;ои ;алъаи Исфа;он ;амъ карданд ва баъдан аз он дар маноти;и мухталифи ша;р манора;о ;омат афрохтанд".
Темур Исфа;онро ба мазор табдил дода, ба Шероз рафт ва аз он ;о шо;зодаи Музаффарї Зайн ал-Обидин гурехт. Ша;ри аз љониби Темур ба да;шат омада к;шид, ки Темурро хуш истиќбол кунад, он ;о ;арорго;и худро сохта, шодї кунад. Дар Кирмон Шоњ Ахмад, дар Язд Шох Яхё аз тарс ларзида, «таъзим карда гилеми шоњро бўсиданд. Темур якумиро ба  Кирмон, дуюмиро ба Форс њоким таъин кард. Њунармандони Шерозро барои боз хам бештар оро додани пойтахти Темуриён ба Самарканд фиристод.
Пас аз рафтани Темур як шохзодаи Музаффарї Шоњ Мансур, бар хилофи Темур моликияти ирсиро ба нафъи худ таќсим намуд - писари амакаш Зайнул-Обиддинро кўр кард, ба бародараш Я;ё фармуд, ки аз Шероз ба Язд равад ва Шерозро тасарруф  карда пойтахти худ ќарор дод ва Исфа;онро гирифт. Хиёнаткор, мисли хешовандонаш, бо фаъолият, ;увват, ;асорати фав;уллода фарк мекард ва ;уръат мекард, ки ба Темур му;овимат кунад.
Мо;и апрели соли 1393, баъд аз он ки Темур лашкарро дар Шуштар мутта;ид кард, ба Шероз рафт. Дар ин рох аввалхои май калъаи Калъаи-Сефидро забт кард, ки онро дастнорас хисоб мекарданд. Мансур ба пешвози ; баромад ва дар наздикии Шероз ба ;анги шадиде ворид шуд. Ба туфайли шучоати шахей ба Мозаферид муяссар шуд, ки сафдои гвардиячиёни Трасоксиро вайрон карда, ба истгоњи Темур зада даромада, ба сари ў ду зарбаи шамшер зад, ки куло;и оњании пур;уввати Темур онро баргардорнд. Аммо дар охир Мансур кушта шуд, сарашро писари хурдсоли Темур - Шоњрухи њабдањсола ду пора карда, зери пои падараш партофт (майи 1392).
Темур ба Шероз чун пирўз баргашт. Ба вай тамоми сарватњои шахри бостонї, товони зиёди  чангй дода шуд. Зафер-нома ин вокеаро рангин тасвир мекунад: «Тамоми як мох дар тантана ва кайфу сафо гузашт. Муси;; навохта шуд, арфа;о садо медоданд, майи ноби сурхи Шероз бо дастони дилработарин зеборухони ша;р ба пиёла;ои тилло; рехта мешуд. Музафариёни зиндамонда – Шох А;мад, шо;зодаи Кирмон ва Шо; Я;ё – шо;зодаи Язд бо сархамии ;улом; пеши фоте; ;озир шуданд, вале баъд аз чанде Темур та;рибан ;амаи аъзои хонаводаро ба ;атл расонида, дороии он;оро ба зердастонаш дод. [1174]
Донишмандон, ;унармандони Форс ба ша;ри Самар;анд, ки Темур тасмим гирифт, ба пойтахти Осиё табдил ди;ад, инти;ол ёфтанд.