Думка
Старая вёска.
Новае лецішча.
Старая груша.
Стары Саша.
Старая хата.
Старая драбіна.
Старая бензапіла Дружба.
Стары дзень. Здзейсніўся.
Навошта ўсё сплялося сёння?
У старую нядзелю.
Стаяла бы хата. Старая.
Груша, старая, малаціла ігрушамі б па даху. Колькі шчэ год. Як і раней.
Дах бы паціху мохам рос і гніў шчэ сто год.
Але дурная баба загадала.
Праціўная груша. І цень дае. Засьціць вочы. У хаце цёмна. У дзіцёнкаў вочы баляць.
Ігрушы восы ядуць. Дзіцёнкаў паджаляць.
Пілуй , стары, грушу.
Ляжыць стары Саша. Ляжыць, ня дыхае.
Пад хатай старой. Пад грушай, што шчэ дзед садзіў.
Не едзе старая "хуткая" з старога райцэнтру.
А навошта.
Хай баба дурная цяпер галавой накладзе. Аб старую студню.
Нейдзе, ля старой Іслачы..
Думка
© Copyright: Ёхан Леверда, 2023
Свидетельство о публикации №223100200005
Свидетельство о публикации №223100200005
Рецензии