У чаканнi Сьвятога Мiкалая

У чаканні святога Мікалая.

Хто ён.
Пан Зюзя.
Вайнахтсман.
Йыулувана.
Дзед Мароз.
Санта Клаўс.
Сьвяты Мікалай.
Йоулупккі.
Пэр-Ноэль???
Мне спадабаецца Ежычэк.

На сёння вельмі цікавае пытанне.
Калі сьвяткаваць. Калі чакаць гэных старцаў.
Што яны прынясуць і задараць.  Нам усім.

Што ёсть у іх бяздонных мяхах і скрынях. Што. Ці хто? Якую цацку ці пачвару яны там утрымліваюць.

За апошніх гадоў і падзей, мне здаецца, што яны там нейдзе, у нябёсах  усе добра параіліся.  Дзяды гэныя.

Падарункі будуць жахлівыя. 


А я зьезду , да сябра, на
возера,  на  хутар. Мы будзем  паліць грубку. Увечор.
Упрыгожым ялінку ў двары. Паліць люльку с моцным тытунём.
Слухаць добрую музыку. Успамінаць сяброў.  Якія не з намі. І якія ўжэ на нябёсах.

Апоўначы прыцягнуцца сябры-суседзі. Казік. Юзік. Эдзік.
Паднімем чарку.
Ранкам мы прачнемся. І атрымаем свае падарункі. Па заслугах.

Йначай і быць не можа.

Бо той, хто там, нейдзе, перакідае нам лічбы календара , ведае.
Каму што ёсць.

А нам будзе лоўкі шчупак , ранкам. У палонцы.  На возеры Сьвір.

І Нехта будзе глядзець уважліва на нас.  Са высачэзнай званніцы. Касцёла Святога Мікалая.