Айда ускэн гол

Борын-борын заманда тугел, х;зерге заманда, ; б;лки, сихри бер заманда, ;ирд; тугел, ; айда ,яш;г;н ди бер г;ил;. Аларны; булган ди ;ч уллары. Олысы булган ди бик акыллы, уртанчысы бик зир;к, ; кечкенен;се булган ди бик хисле, матурлыкны, табигатне с;юч;н. Анын исеме булган ди Рат.
   Ай ;с;сен к;н ;сеп, ел ;с;сен ай ;сеп алар бик тиз ;сеп ;итк;нн;р. ;з вакыты ;итк;ч, абыйлары насыйп ярларын табып, гаил; корганнар.
   ; Ратны; бер кызга да к;зе т;шм;г;н, ч;нки ул к;рше авылда уск;н бер г;лг; чып-чынлап гашыйк булган. Ул к;н саен аны; янына барган, а;а су сипк;н. Г;лне; я;а гына ачылып килг;н та;ларыннан сыйпап с;йл;шк;н, назлап ;пк;н. Г;л д; нечк; ген; тавыш бел;н а;а ;авап кайтаргандай булган.Мен; ул г;л тагын да матурланып ачылып ;итк;н. Тик Рат кына бик каты уйлана башлаган: "Г;лл;рнен гомере кеше гомере х;тле озын т;гел, минем г;лем сулса мин нишл;рмен?".
  Шунда ул тылсымчы картка барып аннан ки;;ш сорамакчы булган. Бар уен да тылсымчыга с;йл;п бирг;ч, карт а;а ;йтк;н: “Син ул г;лне саклап кына ч;лм;кк; утырт та, мин сезне ;ирг; очырам. ;ирд; тормыш та яхшырак, ;ава да йомшаграк. Сез утта янарсыз, салкыннан ту;арсыз,суда да батарсыз, тик ни ген; булса да син барына да чыдарга тиешсе;. Тагын да минем ;ч шартым бар — син аягы; ;ирг; тиг;нче к;зе;не ачмаска, с;л;шм;ск;, чулм;кне кулы;нан ычкындырмаска тиешсен. Рат риза булган.
  Мен; алар ;ирг; очканнар. Ялкынланып янганнан сон,бозланып тунганнар, карлы я;гыр астында калып, эссе Кояш нурларында к;йг;нн;р. ; шулай да Рат к;чле куллары бел;н г;лен кочаклап тоткан, г;л д; яфраклары бел;н егетне; и;н;ренн;н кочкан. Жылы гына ;ил аларны сарып алган. Шунда Рат ч;лм;кне; кулыннан шуып кит;ен тоеп, куркуга калган бер м;лд;, инде к;зл;рен ачарга ;ыенганда ,мо;лы бер тавыш “Ай-Ратым"диш энд;шк;нг; сиск;неп китк;н. Тик тылсымчы ;йтк;н с;лзл;рне исен; т;шереп к;зл;рен тагын да катырак йомган,ч;лм;кне катырак кочаклаган.
  К;п т; ;тмич; аны; аяклары каты ташка б;релг;н.Ч;лм;кне ватудан куркып:"Ай-голем минем!”, дип кычкырып к;зл;рен ачса, ;з к;зл;рен; ;зе ышанмыйча тораташтай катып калган. Аны; алдында чиб;рл;рд;н д; чиб;р кыз басып тора ик;н. Назлы тавыш бел;н энд;ш;че д; ул ик;н! Кызны; аяклары ;ирг; тиюд;н куррыккан м;лд; ул Ратка энд;шк;н.
   ; тылсымчы карт Айдан к;леп кен; карап торган да , “Барыгыз да ;ирд; б;хетле тормыш бел;н яш;гез”- дип, аларнын гаил;л;рен ;ирг; очырган... Алар бик куанганнар, алардан бигр;к Ратны; ;нисе д; шатланган, ч;нки ул к;пт;н инде улына:” Кайчан килен алып кайтасы;”,- дип ,те;к;сен; тиг;н булган.
  ;лл; Айда туганга, ;лл; ;ирг; т;шк;ч, беренче с;зл;ре шулай булганга, алар бер-берсен; Айратым ;;м Айг;лем дип энд;ш; башлаганнар, кешел;р д; аларны шулай исемлэп й;ртк;нн;р. ;ирг; аяк басу бел;н Айрат бел;н Айг;л туй к;нен билгел;п г;рл;теп туй уздырганнар.
   " ;кият- уйдырма,чынмы, т;гелме, авызы;ны ачып ты;ла”- дил;р, тик ;;р ;киятне; т;бенд; бик зур м;гън; ята. Бу ;киятне; м;гън;се:АЙДАМЫ, ;ИРД;МЕ, М;Х;ББ;Т БАР Н;РС;НЕ ;И;ЕП, ИКЕ С;ЙГ;Н ЯРНЫ КАВЫШТЫРА, АЛАРГА Б;ХЕТ Б;Л;К ИТ;!!!