Vis.35
Праз палову року.
Сустрэліся з беларускім пісьменнікам.
Шпацыравалі па набярэжнай Свіслачы. Размаўлялі аб жыцці. Цяжкая тэма. Кранальная. Ён шчыра падзяліўся. Два кантракты. На кніжку. У Францыі. І другі. Пакуль не агучваю. Вялікі кантракт.
Я не зайздросціў.
Я ж не пісьменнік. Ні пэндзаль я.
Пісьменнік і пэндзаль - Ён - варты.
А я - так сабе. Абое рабое. Летуценнік нейкі. Паведаміў аб сабе апошнім часам. П'ю.
Паказаў яму рулю.
Станоўча затворам ляскаю..
Воўка асцярожна узяў . Пісталета. З маіх рук.
-Дзе ўзяў ?
-Дзе ўзяў, дзе ўзяў?
- купіў!
Так кожны беларус кажа, калі яго за жабры бяруць.
-Добра.
-Купіў, дык набыў.
І імгненна выкінуў у сцюдзёную ваду. Віса. Майго. У Свіслач.
- Воўка?
- Чакай. Табе шчэ друкавацца, шалёны ты.
Пысы. Віс. 1935 год. Панская Польшча.
П. П. Сы. шкадую за Вісам.
Vis. Пiстaлет
© Copyright: Ёхан Леверда, 2024
Свидетельство о публикации №224011701780
Свидетельство о публикации №224011701780
Рецензии