Деревенька моя. Стихи на татарском языке

Авылкаем

Без бит авыл балалары,
Беләбез аның кадерен.
Үстек саф һавасын сулап,
Тоеп назлы кочагын.

Яшел болында, тугайда
Эзебез уелып калган.
Ялан - аяк күп йөредек –
Сәламәтлек яхшырган.

Һәрбер үләне таныш,
Агачлары илһам бирә.
Кыр чәчкәләре гүзәл,
Әрем исе дә якын күңелгә.

Киң елга ямьли авылны,
Чишмәсе чылтырап ага.
Бизәкле көянтә асып,
Сылу кызлар суга бара.

Чиләкләре мөлдерәмә тулы,
Сокландыра зифа буйлары.
Бөдрә талларга кунып,
Сайрый сандугачлары.

Кочаклап, яратуы рәхәт,
Кош – кортны, мал – туарны.
Барсы сине тыңлап тора,
Сөйләш, серләш туйганчы.

Печән чапкан вакыт
Үзе бер зур вакыйга.
Эшне бәйрәмгә әйләндерә –
Авыл кешесе уңган була.

Һәр өйнең бар эскәмиясе,
Ул серләрне күп белә.
Күпме гашыйклар, утырып,
Бәхетле минутлар кичерә.

Авылдаш очрап, елмая,
Урам буйлап үткәндә.
Исәнлек – саулык сорашу –
Матур гадәт, кагыйдә.

Тырыш, таныклы шәхес
Авылдан үсеп чыга.
Авыл кешене көчле итә,
Тәрбияли, чыныктыра.

Авылның да туган көне
Була елына бер генә.
Зур тантана үткәреп,
Рәхмәт әйтик үзенә.

Авылын сагынып яши
Күпләр ерак җирләрдә.
Бер кайтыйк әле, авылга,
Җырлашып утырыйк бергә.

Гузель Идрисова   20.03.2024 12:14   •   Заявить о нарушении