Суха-кудзелісты, ссівелы,
Прыгожы пад нагамі мох.
Нібы дзядок, што састарэлы,
Нямала людзям дапамог.
Дыванам мяккім, нават коўдрай,
Ці посцілкаю часам быў.
З ласкаваю пародай добрай –
Народ наш гэта не забыў.
Прытулак дараваў у лесе
Пушысты, цёплы, родны мох.
Як дар гасціннага Палесся,
Быў сведкам слаўных перамог.
Калматы, белы, жоўта-буры,
Змякчаў ты партызанскі быт.
Прыроднай казачнай натуры,
Палескі мох, ты знакаміт.
Палескi мох
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2024
Свидетельство о публикации №224040100368
Свидетельство о публикации №224040100368
Рецензии