Чаму мяне так цягне мова?
На жаль, не матчына яна.
Вялася іншая размова,
Як ведаў моцная сцяна.
Чаму? Матуля – расіянка,
Тульчанка – там быў родны кут.
Прыезд сюды – неспадзяванка,
Але ж збаўленне ад пакут.
Стаў бацька «ворагам народа»,
Пісаў ён вершы спатайка.
Свяшчэннік – цяжкая нагода,
Данос – зладзейская рука.
Арыштавалі ды саслалі,
Нядоўгі арыштанцкі век.
Абвінавачванне ў міг склалі,
Прапаў бясследна чалавек.
Куды было падзецца маці?
У невядомае вёў шлях.
Дыплом якісьці атрымаці
Для працы на лясных «палях».
Аб гэтым я не раз пісала,
Мяне трывожыў матчын лёс.
Штурхае нехта: «Мала... мала...»
Мая малітва да нябёс...
Чаму мяне?
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2024
Свидетельство о публикации №224041000323
Свидетельство о публикации №224041000323
Рецензии
Татьяна, здравствуйте!
Бывают тяжелые времена на том или ином историческом пути той или иной страны. Нашим предкам достался не самый лёгкий. Сильные стихи! Спасибо!
Понравилось!
С уважением,
Владимир Войновский 10.04.2024 10:42 • Заявить о нарушении
Бывают тяжелые времена на том или ином историческом пути той или иной страны. Нашим предкам достался не самый лёгкий. Сильные стихи! Спасибо!
Понравилось!
С уважением,
Владимир Войновский 10.04.2024 10:42 • Заявить о нарушении
Шчыра дзякую за водгук, Уладзімір! Мова не адпускае ад сябе, падкідвае новыя сюжэты, вабіць сваім гучаннем. Добрай Вам раніцы ды плённай працы!
Татьяна Цыркунова 11.04.2024 08:37 Заявить о нарушении
Татьяна Цыркунова 11.04.2024 08:37 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.