Радунiца 2024

Радуніца...

Ёхан Леверда
_______________

У вечнай памяці продкаў

Ветры шэпчуць
пра мінулыя дні,
Дзе каталіцкае святло гарэла ў вокнах,
Уніяцкія малітвы
ў цішыні гучалі,
Сэрцы вернікаў
у нябёсы ўзляталі.

О, зямля наша,
са смуткам у вачох,
Ты захоўваеш у сабе шматлікія адбіткі часоў,
Дзе камяні магіл
 і сьцены старажытных храмаў,
Памяць пра продкаў
 вечная
свечка ў цемры.

Гатычныя аркі,
як масты ў часе,
Праз стагоддзі нам нагадваюць
пра веру,
Вялікае княства Літоўскае, славутае і мудрае,
Сваёй спадчынай яно нас натхняе і грэе.

О, зямля наша,
са смуткам у вачох,
Ты захоўваеш у сабе шматлікія сляды часоў,
Дзе камяні магіл
 і сьцены старажытных храмаў,
Памяць пра продкаў,
 вечная свечка ў цемры.

Ліхтары гараць
 на палёх і лугох,
Праз стагоддзі, як зоркі,
яны нас вядуць,

Мы памятаем, шануем іх,
 як сваіх блізкіх,

Памяць пра продкаў, вечная  свечка ў цемры.

Няхай смутак і настальгія зьліваецца ў гэтым святле,
Памяць пра каталіцкую спадчыну і веру,
Зямля Літоўская, ты жывеш у нашых сэрцах,
Памяць пра продкаў, вечная свечка ў цемры.