Я памятую

Я зноў іду тым шляхам, мнк знаёмым,
Як быццам пяцьдзесят гадоў назад:
Сасоннік, ферма ў зацішшы сонным,
Рачулка, мост, калгасны сад…

А вёска называецца Дуброва!
Дубрава, дабрыня, дубы!
Якое моцнае і дарагое слова,
Яго не ўмаляць далёкія гады.

Усё гэтак жа сэрцу знаёма…
І старыя хаты, і вуліцы…
Зямлі беларускай гоман,
Дзе неба за лесам хмурыцца.

Жывуць тут другія людзі…
Мае - спяць на мОгілках ціха.
Я ведала, што так будзе,
Але сум на сэрцы і ліха.

За вёскаю, у старым сасонніку,
На крыжах іх твары жывыя,
Пад дажджамі і цёплым сонейкам
На здымках усе маладыя!

Разышліся нашы дарогі,
І вёсачка аджывае,
Час - суддзя непамерна строгі,
Хоць душу пакой напаўняе.

Я выпіла зелле горкае
Сустрэчы з тым, што прайшло…
Застанься са мной, мінулае,
Даруй мне сваё святло!


Рецензии
Хоть я украинский язык понимаю намного хуже, чем старославянский, но стихи Ваши мне понятны и мне по душе.

Николай Павлов Юрьевский   26.07.2024 20:02     Заявить о нарушении
Знаю, что украинский и белорусский языки для русскоговорящих очень похожи, мои - на белорусском, я белоруска.
На белорусском на Родине уже почти не говорят, только в деревнях, да и в основном на диалектах. А я выросла в деревне…
Спасибо сердечное за внимание!
С признательностью,

Людмила Мищенко   27.07.2024 22:06   Заявить о нарушении