Ёсць замілаванасць да кагосьці,
Трапяткая, ціхая, самотная.
Запануе раптам ад чагосьці?
Бурная, гарачая, маркотная.
Галаву закружыць надта ж смела,
Нежаданая, неспадзяваная.
Сэрца каб няшчаснае самлела,
Няўклюдаю той боль неадчуваны.
Ёсць замілаванасць, як пяшчота,
Неразгаданая, невымоўная.
Прыхаваць, прыкрыць яе ахвота,
Непатольная, бяда адмоўная.
Ёсць замілаванасць, ёсць, паверце...
Шчырая, дзівосная, цудоўная.
Сэрца цалкам пачуццю даверце,
Бо пяшчота гэта звыш чароўная.
Пяшчота
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2024
Свидетельство о публикации №224080900354
Свидетельство о публикации №224080900354
Рецензии
Татьяна, спасибо Вам за такое волшебное, красивое и звучное стихотворение!
Понравилось!
С уважением,
Владимир Войновский 09.08.2024 11:22 • Заявить о нарушении
Понравилось!
С уважением,
Владимир Войновский 09.08.2024 11:22 • Заявить о нарушении
Шчыра дзякую за водгук, Уладзімір! Добрай раніцы! З цяплом!
Татьяна Цыркунова 10.08.2024 08:23 Заявить о нарушении
Татьяна Цыркунова 10.08.2024 08:23 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.