Гнеу

Гнеў, ты агністы, надта ж буйны,
Знішчальны, нібы прыгавор.
Пякельны гнеў, як мора бурны,
Парушыш, знішчыш дагавор.

Высакародны гнеў глыбокі,
Цябе заносяць віражы?
Забыўся, мусіць, пра вытокі,
Ты добры плён свой зберажы.

Гнеў абуральны – звер шалёны,
Бязлітасны, кіпучы кат.
А насамрэч зусім зялёны,
Падлетак-гнеў, дэгенерат.

Валодаць усё ж сабою трэба,
Каб гнеў не рос, не перамог.
Вядома, кожнаму патрэбна,
Каб сам эмоцыі збярог.

Тады і гнеў на службу пойдзе,
Калі сам ведае закон.
Прытулак гнеў заўсёды знойдзе,
Калі разумны, плённы ён.


Рецензии
Татьяна, здравствуйте!
Гнев, наверное, возникая по разным причинам можно разделить на благородный и злой.
Моё субъективное мнение.
А стихотворение отличное!

Понравилось!

С уважением,

Владимир Войновский   05.09.2024 08:47     Заявить о нарушении
Так і ёсць, Уладзімір! Без эмоцый няма і чалавека... Добрага дня Вам ды Вашым родным! Шчыра дзякую за водгук, за выказанную думку.

Татьяна Цыркунова   06.09.2024 08:39   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.