Келиу, кетиу
Кёзню къакъгъанлай, къач келир къышха,
Джелле урурла, санлача улуй,
Джюрек да тебрер, хауача суууй.
Джашау къуруу - деб, кёб къыйын чекдик,
Мал, кечим, ёсюм - деб, терле тёкдюк,
Къысха заманны узунча кёрдюк,
Джыгъыла, тура бир ёмюр сюрдюк.
Артха къарасакъ – къайтмазлыкъ джашлыкъ,
Алгъа къарасакъ – къоймазлыкъ къартлыкъ,
Дуния –джалгъан, кёз бояу, алдау,
Магъанасыз эд бютеу чабалау.
Хылеу тёнгекде - акъыл бла сезиу…
Ёлюм сагъышы джюрекге - эзиу...
Нек керек болду бу Джаратханнга,
Къыйынлы Джерге бизни атханнга?
Гъарш тюрленмейин, джуаб бермейин,
Келген кетеди, джукъ билелмейин,
Акъылда – соруу, кёзде – мудахлыкъ,
Орналалмайын кёлде – рахатлыкъ.
Бу «джашау» деген – бир джолоучулукъ,
Бош ишле бла баш булджутуулукъ,
Ёлмез болалмаз Джерде бир киши,
Келиб, кетиудю адамны иши.
Свидетельство о публикации №224091001230