Пытанне без адказа
Нібы шырокая рака?
Счарнела нібы галавешка,
Адзервянелая рука...
Дзе твой, дзяўчо, цяпер каханы?
Пытанне ціха задаю.
Пакінуў хлопец Целяханы?
Свой голас раптам падаю.
Маўчыць нясмелая дзяўчынка,
Застылі слёзы на вачах.
Вядома: роспач ад учынка,
Гаруе, плача па начах.
Не плач, ён вернецца вясною,
Калі ў ружовых кветках сад.
Сустрэча будзе пад сасною,
Жыццё наперадзе ды лад.
Яго, дзяўчынка, дачакайся,
Жаніх у арміі цяпер.
Пакінеш? Што ж... пасля не кайся,
Не апраўдаецца давер.
Свидетельство о публикации №224100800369
Понравилось!
С уважением,
Владимир Войновский 08.10.2024 12:50 Заявить о нарушении
Вам повезло, что любимая дождалась...
Не всем так везёт, увы!
Спасибо за рецензию, Владимир!
Доброго вечера Вам и Вашим дорогим!
Татьяна Цыркунова 08.10.2024 17:55 Заявить о нарушении